Journalisten zijn Fantasisten

Fantasisten? Ja een woord dat ik zelf heb verzonnen. Dat is wat veel journalisten ook doen. Zelf dingen verzinnen of erbij bedenken.

Heb je dat item gezien op Urk? Waar een groep mensen bij een Marokkaan in huis binnendrongen? Ze scandeerden hierbij ‘Geertje Wilders’

Aldus het AD…

Die had een video van het incident geplaatst, alleen het was helemaal geen video van het incident. Dat was van iets heel anders. Van jaren ervoor.

De Telegraaf natuurlijk dat item ook meteen oppakken en voor je het weet gaat het viraal.

Tja, ik had hetzelfde met een stukje een paar weken geleden. Stuk over afvallen, die door de headline bij sommige mensen, in het verkeerde keelgat schoot. Kwam in het Noord Hollands Dagblad, daarna in de Telegraaf en ik zag het vorige week staan in de Grazia.

Ken je dat fenomeen van die zin in de klas? Die van de een op de ander gaat en op het eind is die zin verdraaid?

Dat dus.

Heeft de journalist mij ooit gebeld? Hoor en wederhoor toch? Welnee.

Het gaat om scoren, krantjes verkopen en de waarheid? Wat kan jou het schelen. Goeie headlines scoren en verkopen.

Dat is de realiteit helaas.

De waarheid achterhalen duurt langer, is lastig, je moet mensen bellen en dat kost tijd. Tijd die je vaak niet krijgt van een krant. Snap ik, maar zeg dan gewoon in je stuk dat je het niet weet. Maar goed, dat doet ook niemand.

In Australië was het nog erger. Daar ging de interviewer (Jim Jefferies) het gewoon zo knippen en plakken dat je eruit kwam te zien als een verschrikkelijk persoon. De grootste racist aller tijden bijvoorbeeld.

Gelukkig heeft iemand het interview ook gefilmd en die beelden op youtube gezet. Daar zie je precies wat het verschil is.

Maar goed, je had het kunnen weten natuurlijk, aldus van der Laan en Woe in hun hilarische programma afgelopen zaterdag.

Het AD: Altijd Dubbelchecken

Blijf uit de hypnose van de bangmakers
Word je eigen nieuwsmaker

Leef in Liefde