Spirituele ontwikkeling is slecht
Je bent namelijk altijd meer…
Als ik aan je vraag: ‘Wie ben je?’, dan beantwoord je die waarschijnlijk met je naam. Maar ik vroeg niet hoe je heette. Ik vroeg: ‘Wie ben je…’
Jaren geleden woonde ik in een volkswijk en vroeg ik diezelfde vraag aan mijn buurman. Hij antwoordde: ‘Ton’. Daarna keek ik hem diep aan in zijn ogen en zei: ‘Dat weet ik… Maar wie ben jij…’ Met de klemtoon op de jij in een lagere toon. Zijn antwoord? ‘Ehhhhh’
Ton was vrachtwagenchauffeur en had niks met persoonlijke ontwikkeling of nog erger, met spiritueel ontwaken. Hij kwam niet verder dan zijn naam en ehhh. Wat een domme man…
Of niet.
Deze vraag vraag ik ook wel eens aan spiritueel ontwikkelde mensen en die antwoorden dan ook met hun naam. Als ik dan zeg: ‘Dat weet ik, maar wie ben jij…’ dan komt er een volgend label zoals: ‘Een mens’ en wederom zeg ik dan: ‘Dat weet ik maar wie ben jij…’
En dat kan wel een tiental keer doorgaan want daar komen de labels zoals: ‘Een ziel, God, de alfa en de omega, energie, licht, alles en niets, het universum…’
En ik maar zeggen ‘Ja dat weet ik maar wie ben jij…’
Na tien of meer labels zijn ze waar Ton, mijn oude buurman, al na één keer was. Bij ‘Ehhhh’
Stond er al niet in een boek tweeduizend jaar geleden: ‘De laatste zullen de eerste zijn?’ Daar moet ik dan altijd aan denken.
Hoe meer ‘labels’ je creëert voor jouw idee van jezelf hoe lastiger het wordt om te ervaren wie je bent’
Laat mij dat even uitleggen. Ben jij je naam? Nee je bent meer dan je naam toch? Ben je je lichaam? Nee, je bent meer dan je lichaam. Je gedachten? Nee, je bent meer. Je gevoelens? Nee, je bent meer dan alleen je gevoel. Je bent altijd meer dan dat.
Zelfs als je zegt: ‘Ik ben God’, ben je altijd meer dan dat.
Ja maar Ed: ‘Ik ben alles…’
Dan zeg ik: ‘Jij bent altijd meer dan alles…’
Mooie week
(vrij vertaald uit mijn nieuwste boek: Je hebt het niet, Je doet het)