Werkverslaving is dat wel ok

Je kan het je misschien niet voorstellen. Maar er zijn mensen die “verslaafd” zijn aan werken. De meeste mensen werken omdat ze een inkomen nodig hebben. Dan heb je een groep mensen die echt leuk vinden wat ze doen, maar helaas niet zoveel verdienen. Dan heb je de groep die het echt leuk vinden wat ze doen en een goed inkomen hebben, dus dan is dat toch ok? Of toch niet..

Werkverslaafd en de workaholic

Werkverslaving kan op een aantal manieren ontstaan. Bijvoorbeeld doordat de persoon zijn of haar werk zo leuk vindt dat ze in feite niet kunnen stoppen. Zelfs als ze thuis zouden zitten dan zouden ze nog werken aan hun baan. Ze zijn alle uren beschikbaar, op werk of thuis op de computer of achter de laptop om met het werk bezig te zijn. Vrij onschuldig denk je, maar het kan ook enorme stress opleveren en dan heb je ook de mensen die die zich verplicht voelen om veel te werken.

Werkverslaving is niet te verwarren met hard werken. De persoon in kwestie heeft er eigenlijk zelf geen last van. Maar zijn of haar omgeving wel. Het is ook zo dat wanneer de persoon dan niet werkt, er wel aan denkt aan het werk. Net als andere dingen, of verslavingen kan het onschuldig beginnen. Je hebt er zelf ook geen kwaad in. Mensen die aan middelen verslaafd zijn of sowieso verslaafd zijn willen niet erkennen dat ze een probleem hebben.

Wat is het kenmerk van de verslaving

Wat is denk je de reden dat mensen verslaafd aan een gewoonte raken? Het is een kick, een zogenaamde rush die mensen ervaren. Je hebt de adrenaline junkies. Mensen die elke keer een extreme vorm van een kick nodig hebben. Dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld bungee jumpen. Van een hijskraan, een brug of een ander hoog voorwerp naar beneden springen.

Parachute springen, crossen, achtbanen of andere attracties die snel en hard gaan. Ze zoeken steeds meer en verder de grens op om hun adrenaline shot te krijgen. De thrill, de actie, de kick, de rush. Dit zijn woorden die die mensen zeggen. In dat geval lijken ze ook op de workaholics. Misschien lastig voor te stellen, maar die mensen zoeken ook de adrenaline op. En die krijgen ze door het werk. Of daar aan te denken.

Maar dat is een van de redenen. Het onderliggende automatische programma is onrust. Je blijft onrustig en om dat te dempen moet je iets doen, je kan niet stilzitten en je loopt over van de ideeën.

Mensen met een verslaving, en vooral een werk verslaving ervaren dat helemaal niet als onprettig of een probleem. Ze vinden dat mensen zich niet zo zorgen hoeven te maken. Wat ze niet realiseren is dat langzaam maar zeker zichzelf steeds meer isoleren van hun partner, kinderen, familie, vrienden en noem maar zo op. Alles moet wijken voor het werk wat ze doen.

Ze sluiten zich steeds meer af en hun sociale contacten en het leven van anderen worden er zwaar door beïnvloed. Ze duwen steeds meer de mensen weg die om hun geven en van houden. Dit kan ook gepaard gaan met alcohol gebruik, vandaar de term workaholic. Ook hierbij blijkt bij veel mensen een leegte hebben en die vullen ze op door continu bezig te zijn met hun werk en de kick op te zoeken.

Wil je de onrust tackelen dan moet je op zoek naar de oorzaak van die onrust. Wanneer je dat niet doet en pleisters gaat plakken om het symptoom te bestrijden dan zal het alleen maar verschuiven.