Op de savanne staan een kudde impala’s en vlakbij sluipt de jachtluipaard op jacht naar zijn prooi. De impala’s zijn waakzaam en het jachtluipaard zoekt naar de zwakke broeder. Als ze bij elkaar blijven wordt het lastig dus eentje moet er los geweekt worden. En dat gebeurt…
De savanne is een broedplaats van trauma’s of niet…
De jachtluipaard sluipt naderbij en de kudde vlucht. Een jonge impala red het niet en valt. De jachtluipaard is razendsnel en met ongeveer 120 kilometer per uur pakt hij de impala. Voordat de impala wordt gegrepen slaat hij natuurlijk op de vlucht omdat dat dan de beste response is op het dreigende roofdier.
Maar wanneer een impala wordt gegrepen door een jachtluipaard dan ‘bevriest’ hij. Hij gaat niet vechten of vluchten maar gebruikt de ‘Freeze’ response. Dat moet hij wel doen om twee redenen…
- Hij voelt dan niets of nauwelijks meer iets van wat hem overkomt
- Mocht de luipaard even afgeleid raken dan kan hij nog vluchten
Het luipaard denkt namelijk dat hij dood is en sleept hem mee naar de welpjes en laat de impala daar voor de welpjes achter. Nu ziet hij zijn kans schoon, bibbert en beeft even en schud zich wakker. Daar rent de jonge impala weg, op naar de vrijheid.
Heeft het impala van deze encounter een trauma?
Nee, ondanks dat het een enorme impact was, schud hij het van zich af en gaat verder. Wilde dieren doen dat misschien wel iedere dag. Iedere dag maken ze wel iets traumatisch mee en toch functioneren ze prima.
Weet jij hoe dat kan? Weet jij hoe zij makkelijk en eenvoudig zoiets traumatisch als een aanval van een roofdier van zich af kunnen schudden?
Misschien weet je het antwoord al. Ze schudden het namelijk echt letterlijk van hun af. Het blijft niet in hun lichaam achter, maar omdat ze eerst ‘bevriezen’ kunnen ze daarna alle gevolgen van het trauma daarna van zich af gooien.
Ze bibberen en beven een tijdje en daarna zijn ze het kwijt en ‘ontwaken’ ze weer uit hun bevriezing.
Een interessant proces is het niet? En waarom kunnen wij mensen dat dan zo slecht? Wanneer je iets ergs meemaakt blijf je daar vaak nog uren over denken. Uren? Sommige mensen wel jaren, met alle gevolgen van dien zoals je je wel kan voorstellen.
Mensen zijn daarentegen wel dieren en we kunnen het wel. We kunnen trauma’s loslaten en effectief verwerken. Dat is niet perse makkelijk, maar het kan wel.
Hoe kan je een trauma loslaten?
Een goed boek hierbij wat ik je kan aanraden is ‘De tijger ontwaakt’ en in dat boek staan veel oefeningen die je zelf kan doen om het los te laten.
Nu is dat bij sommige trauma’s niet echt handig. Zeker niet als het hele heftige trauma’s zijn natuurlijk. Dan is het beter om een therapeut op te zoeken die jou effectief kan begeleiden in het loslaten van een trauma.
Hierbij is het wel zo, is het geen probleem, dan is het geen probleem. Wat ik daarmee bedoel is, dat je niet perse alles hoeft op te rakelen als je er nu niet echt last meer van hebt. Dat is niet handig.
Maar wanneer het je belemmert, dan is het wel belangrijk om het los te laten.
Hypnotherapie bij trauma’s
Wanneer je hypnotherapie doet dan kan je effectief je trauma’s loslaten met regressie en zeker met de Systemic Voice Regression. In deze regressie werken we met de catharsis wat ervoor zorgt dat je net als de impala het trauma loslaat en daardoor echt achter je kan laten.
Een zeer effectieve methode en uiteraard kan je altijd met ons een afspraak maken.
Ik hoor graag hoe jij hier over denkt dus als je een reactie achter wilt laten, graag 🙂
leah
op 02 Sep 2014Edwin Selij
op 03 Sep 2014Peter Hendrikse
op 02 Sep 2014Ina Ras-Mol
op 16 Sep 2014