De Harry Potter Spin…
Gisteren gaf ik een training en het ging onder andere over focus. Het idee dat je alleen maar een probleem hebt, omdat je al het andere weglaat wat niet het probleem is.
Dat is een interessante zin vind je niet?
Je ziet het bij mensen die bijvoorbeeld bang zijn voor een spin. Is in wezen heel logisch als je snapt wat ze aan het doen zijn in hun hoofd.
Kan jij je de skyline van New York voorstellen? Kan je daar een beeld van maken?
Vast wel toch?
En dat beeld heeft dan een bepaalde grootte. Stel je nou eens voor dat je New York eruit haalt en spin daarin propt. Dat die spin dat hele beeld vult.
Dan word je vanzelf bang. Wie wordt dat niet van een spin die zo groot is als New York. Simpel.
Dat is de strategie van een fobie. De dingen groter maken dan ze in werkelijkheid zijn. Dat doe je natuurlijk niet bewust, maar dat doe je allemaal onbewust. Ergens heb je geleerd om dat zo te doen.
Waarschijnlijk door een moment in je leven. We deden een keer een regressie en een cliënte van mij kwam bij het moment dat ze ongeveer een jaar oud was en lekker met een spin aan het spelen was. Mama komt binnen en gilde: ‘Ah een spin!!’ En sloeg het beestje van haar arm af.
Sindsdien was zij ook bang.
Maar als je dan vraagt hoe je nu die spin ziet dan is het altijd groter. Waarom? Hij is belangrijk voor je.
Belangrijk? Dat wil ik helemaal niet. Dat snap ik, maar iets waar je bang voor bent maak je belangrijk, omdat dat gevaar kan opleveren. En gevaar wil je vermijden dus is het belangrijk dat je weet waar het gevaar is. Dus onbewust ben je altijd op zoek…
Mensen die daar niet bang voor zijn die snappen dat niet. Die zien dat kleine beestje. Die zien niet dat jij er een Harry Potter spin van hebt gemaakt in je hoofd.
Als jij hetzelfde zou doen als die mensen, dan verdwijnt de angst. Hoe je dat doet? Door het beeld te gaan vullen met spullen bijvoorbeeld.
Dus je ziet de spin in het beeld. Zie je ook een tafel? Ehm…. Nu wel.
En die tafel staat in een kamer. En in die kamer staat een bank, een stoel, hangt een schilderij, enzovoort. Hoe meer spullen er in dat beeld bij moeten, hoe meer die spin moet opschuiven als het ware. Die wordt automatisch kleiner.
De focus gaat ervan af en de angst verdwijnt. Het lukt misschien niet meteen de eerste keer, maar eerste keren zijn meestal geen succes… 😉
In liefde ❤️
