Mijn weg naar Shodan...

3 jaar geleden wilde mijn zoon op aikido en ik zag het al helemaal voor me. Toen ik 23 was ging ik ook aikido en kwam tot en met 4^e kyu. Ik heb er toen anderhalf jaar opgezeten en er kwam toen van alles tussen. Even 6 maanden naar Australië, daarna 4 kinderen, dus ja… Allemaal excuses om niet te gaan natuurlijk…

Aikido en Jeugddromen

Tot dat moment. Ik zag mijn zoon al zijn zwarte band halen en voelde mij een beetje zoals een ouder die nooit profvoetbal heeft kunnen spelen maar wel zijn kind pushed om zover te komen. Alsof jouw kind jouw droom moet gaan leven. Daar pas ik voor. Die jongens moeten lekker zelf gaan dromen en die verwezenlijken, maar het triggerde mij wel.Ik creëerde dus als het ware een soort van pijn aan het niet gaan halen en dat begon mij vooruit te stuwen.

Dus op het moment dat hij zich inschreef voor aikido deed ik dat ook, nu 3 jaar geleden. Op het moment dat ik mij inschreef was ik 36 en dus al weer 12 jaar ouder, maar ik stelde mijzelf meteen een aantal doelen.

• In een jaar tijd wil ik op hetzelfde niveau zitten als toen ik 24 was, dus 4^e kyu.
• Dan het jaar daarop wil ik 2^e kyu hebben.
• Het jaar daarop Shodan halen, oftewel de zwarte band.

Dan moest er natuurlijk wel wat gebeuren want in aikido zijn er niet veel die in 3 jaar tijd hun zwarte band hebben gehaald. De meeste doen er gemiddeld 6 jaar over. Naar mijn weten was er maar 1 die het in 3 jaar redde en die trainde 6 dagen in de week ervoor. Dat wilde ik niet gaan doen dus stelde ik mezelf andere vragen.

Het kan namelijk altijd op een andere manier en geïnspireerd door de boeken ‘The four hour workweek” en “The four hour body” wist ik dat het mogelijk was. Ik begon heel veel plezier te linken aan de doelen en pijn te linken aan het niet halen ervan.

Niveaus in Aikido

Na een jaar was ik op mijn oude niveau, 4^e kyu. Hieronder zie je hoe de gradaties verlopen in Aikido. Daarachter heb ik voor het beeld even de kleuren band erachter staan. In Aikido hebben we geen gekleurde banden maar zo kan je ongeveer zien hoe het verloopt met karate of judo:

• 6^e Kyu (witte band)
• 5^e Kyu (gele band)
• 4^e Kyu (oranje band)
• 3^e Kyu (groene band – Hakama niveau)
• 2^e Kyu (blauwe band)
• 1^e Kyu (bruine band)
• 1^e Dan – Shodan (zwarte band)

Daarna loopt het op naar 2^e, 3^e , 4^e, 5^e, 6^e, 7^e, 8^e, 9^e en 10^e Dan. Alleen de bedenker van Aikido had 10^e Dan. Aikido betekent de weg van harmonie en de filosofie is dan ook “ik geen pijn – jij geen pijn”. Om dat te kunnen bereiken in een gevecht moet je wel van goede huize komen. Die filosofie spreekt mij erg aan en het hele idee erachter vind ik ontzettend mooi.

Je ziet er zijn nog genoeg doelen te halen na de 1^e Dan, maar je moet ergens beginnen. Na het eerste jaar moest ik nu in een jaar tijd groeien naar 2^e kyu. Dat kon niet met 1 keer in de week trainen dus bedacht ik het volgende.

Wat is de kortste route naar je doel

Mijn leraar Nico Jacobs wilde hypnose leren en ik wilde Aikido leren. Je raad het al… we deden een ruil. Hij zou mij persoonlijk trainen naar 1^e Dan (Shodan) en dan zou ik hem alles leren van hypnose en hypnotherapie en hem opleiden in de Shodan van hypnose.

En dat werkte perfect. Dat jaar begon ik met 3 keer trainen in de week waarvan 2 keer persoonlijk en puur gericht op het halen van het volgende examen. In juni 2013 deed ik examen voor 3^e Kyu en mocht ik de hakama dragen. Dat is een soort zwarte rok die de Yang symboliseert (de mannelijke kracht en de zwaarte). De bovenkant is namelijk wit van het pak en dat symboliseert de lichtheid, het zachte, de Yin. Benen zwaar, armen licht.

De weg daarna was interessant want daarna moest ik wel wennen aan zo’n nieuw item om je heen. In december haalde ik mijn tweede kyu en toen hoorde ik van een van mijn oude leraren dat je minimaal een jaar 1^e Kyu moest hebben wil je op mogen voor Shodan…

Streep door de rekening??

Oeps, daar had ik niet op gerekend. Dat had ik niet want ik wilde dat jaar erna opgaan en ik had slechts 2^e Kyu. Hmmm, maar er is altijd een manier dacht ik bij mezelf dus dat jaar begonnen Nico en ik met DTI’s. Omdat Nico al goed kon hypnotiseren gingen we meer hypnose erbij gebruiken. Een DTI is een Deep Trance Identificatie en dan kan je, in hypnose, stappen in wie je maar wilt kopiëren.

Op die manier kan je sneller vaardigheden leren en kopiëren van de beste. Zo ben ik gestapt in de meesters van Aikido die ik heel hoog heb zitten zoals Bruno Gonzales, Christian Tissier, Wilko Vriesman en uiteraard O’Sensei zelf (Morihei Ueshiba). Ueshiba is de bedenker van Aikido.

Ook had ik al aan heel veel mensen verteld dat ik het zou gaan halen en een publieke ‘commitment’ is zeer krachtig wanneer je jouw doelen wilt gaan halen.

Er is altijd een manier…

In februari 2014, tijdens een Aikido stage hoorde ik een van de leraren zeggen dat ze examens zouden doen op 30 maart in Den Helder. Interessant dacht ik en vroeg meteen of ik mee mocht doen en dat kon. We gingen meer en meer DTI’s doen en nog doelgerichter trainen want ik had nu nog maar een maand voor mijn 1e Kyu examen…

Op 30 maart na een slopend examen, waar ik nog 3 tegenstanders voor mijn kiezen kreeg, slaagde ik voor mijn 1^e Kyu. Yes!! Nog maar 1 stap was ik verwijderd van mijn doel en werd het meer haalbaar. Er was alleen nog één horde…

De Laatste Horde…

Nu mocht ik meedoen aan de zwarte band voorbereidingen en moest ik een handtekening verkrijgen van de leraar daar. De leraar die de voorbereiding daar doet is tevens ook de technisch directeur van de Dutch Aikikai Foundation. Die kan vrij streng en strikt zijn dus en die heb ik hoog zitten. Wilko Vriesman is namelijk 6^e Dan en ik vind hem de beste aikidoka van in ieder geval Nederland.

3 weken voor het examen ging ik door mijn rug…. Maar met hypnose en met hulp van een aantal geweldige mensen kon ik 1 december weer trainen. Gelukkig want ik moest wel het briefje in leveren om examen te mogen doen.

1 december gaf ik mijn briefje af in de Dojo in Amsterdam. Op dat briefje staat dat je examen wilt gaan doen en je hebt een handtekening nodig van de Sensei. Maar goed hij gaf hem niet…

6 december was de laatste voorbereiding en daar ging eigenlijk alles wel ok dus 7 december mocht ik op voor zwarte band. Na een goed examen kreeg ik als feedback dat het niet feilloos hoeft… Ik denk dat dat genoeg zegt…. GESLAAGD!

YESSS!

In 3 jaar tijd heb ik mijn doel gehaald en ik hoop met dit verhaal jou te inspireren om ook doelen te stellen. Wat zou je willen? En maak er dan een beeld bij alsof het al zo is.

Je hebt het al gehaald en vanuit daar werk je ernaar toe. Zelf had ik dat beeld op mijn tijdlijn gezet zodat het onvermijdelijk werd dat het zou gaan gebeuren. Voor iedere sporter die sneller zijn doelen wilt halen kan ik hypnose echt aanraden. Je zal merken dat je veel sneller datgene kan bereiken dan je nu denkt.

Ik heb met gemiddeld 2 tot 3 keer in de week trainen in 3 jaar tijd mijn zwarte band gehaald in Aikido. Volgens velen een van de moeilijkste verdedigingssport die er is. Ik denk niet dat er veel mensen op de wereld zijn die mij dat na hebben gedaan.

Alles dankzij anders denken, anders focussen en anders trainen… met een vleugje hypnose 😉