Shaolin Tactiek voor klagers en zeikers

De Tactiek van de Misleiding…

Zo wordt het beschreven door de Shaolin meesters. Wanneer je de tegenstanders als het ware in slaap sust of als het lijkt alsof je er niks van kan.

Bijvoorbeeld Tiger style of Drunken style. Alsof je dronken bent loop je op de tegenstander af, je valt neer en als hij dan vlakbij is dan schakel je hem uit door een klap of trap tegen de knie en in de liesstreek.

Einde oefening.

Dat is een hele goede tactiek om je tegenstander een soort van overmoedig te maken en hem het idee te geven dat hij aan de winnende hand is.

Shaolin tactiek

Zo ook met de bedelaars in China. Ze kwamen erachter dat mensen meer gaven als je een hondje erbij laat zitten. Het liefst een uitgemergeld hondje. Brengt veel op. Jij denkt dat je helpt, maar het beestje zit alleen maar langer daar op die koude betonvloer.

Precies averechts effect. Je kan beter niks geven, maar ja… schuldgevoel…

Mensen zijn ook zo

Sommige mensen willen je ook een slecht gevoel geven of een schuldgevoel geven om je te verzwakken. Misschien onbewust. Soms wel bewust om je zwak te maken, zodat je eerder overstag gaat om te doen wat zij willen. Je zou het kunnen zien als een soort gevecht waarin de ene iets wil van de ander. Een soort strijd. En die mensen zullen dat natuurlijk nooit zo zeggen. ‘Nee, nee het is geen strijd.’ Maar bijvoorbeeld hele verhalen hoe slecht ze het hebben. ‘En ik ben mijn vader kwijt en ik heb het slecht en ik ben als kind zijnde verkracht.’ Ik krijg heel veel van die verhalen in mijn mailbox. En het is erg, maar iedere keer als ze daarmee beginnen dan weet ik al precies het einde. Het is huilen, huilen, huilen. Dan weet je al na een hele tijd dat ze geen geld hebben en kun je me niet gratis helpen?

Ze willen alleen maar nemen vanuit zieligheid. Dus ze komen niks brengen. Ze hebben ook niks. Ze hebben alleen hun zielige verhaal. Om mij dan te verzwakken zodat ik uit zieligheid. Mede-lijden. Maar net als bij die bedelaar met de zielige hond wordt het dan alleen maar erger. Want ik ga dan bij hun verhaal horen. Stel je voor ik zou het gaan doen - wat ik vroeger wel gedaan heb - dan werkt het natuurlijk niet want ja dat hoort niet bij het verhaal. Stel je voor het werkt wel dan hebben ze dat verhaal niet. Dus dan kunnen ze dat erbij gebruiken zovan: ‘Ik ben ook bij hem geweest en het hielp al niet.’ En ‘Bij de beste, zelfs Edwin kon het niet!’ Zodat iemand anders zijn ego dan misschien wordt aangesproken. ‘Oh, als Edwin het niet redt, dan ik wel. Eens kijken of ik beter ben dan Edwin.

Nee, in die eeuwenoude samoerai tactiek trap ik niet meer in. Uit  die hypnose ben ik al gestapt. Wanneer je dat gevecht ingaat, dan heb je alleen maar verliezers. Niemand wint. Gevecht niet aangaan is het beste. Dan heb je kans op twee winnaars.

Terugtrekken

Nog beter is om bewust niks te doen. Terugtrekken gebruiken als een Samoerai tactiek.

Bij zowel kung fu, als bij aikido is het de kracht gebruiken van de tegenstander door mee te bewegen. Er komt wel iets, maar we reageren niet met een aanval.  We reageren door te absorberen, mee te bewegen of zelfs terug te trekken. In Samoerai zeggen ze bijvoorbeeld: ‘Wegrennen is niet hetzelfde als verliezen.’ Want je kunt altijd terugkomen om te winnen bijvoorbeeld. Het is maar een half-verlies zou je kunnen zeggen.

Dat is prima!

En bij deze mensen bewust niets doen is óók een keuze! Bewust iets doen is een keuze, natuurlijk. Want ze stellen vragen en dan ben je geneigd te antwoorden. Maar je kunt ook bewust niets doen. Helemaal niets. En dan zie je vanzelf wel wat daarachter speelt. Dan noemen ze je opeens een loser, en je doet het alleen maar voor het geld, en je bent het niet waard en je wilt mensen helemaal niet helpen en dit en dat… Dan wordt het opeens zo’n verhaal. Het gevecht verandert. Eerst zieligheid tegen medelijden, als dat niet lukt dan spelen ze in op schuldgevoel en als dat niet lukt dan worden ze boos en gaan ze weer in de aanval. Daarna houdt het op en gaan ze naar de volgende.

Bewust niets doen

Dat vind ik interessant. Om het zo te zien. Ik las dat in het boek De weg van de Samoerai. Ik dacht: Ja, dat klopt Ik zie het nu als een strijd waarin de tegenstander, in dit geval het zielige verhaal, maar ook de social media aanval, de negatieve reactie etcetera, hoe gaat de Samoerai daarmee om? Door bewust niets ermee te doen. Die doet niets. Het heeft niks met mij te maken en ik laat me niet verzwakken. Ik trek gewoon terug.

In de social media heb je bijvoorbeeld de delete knop en de blokkeerknop. Dat is ook een soort van aanval zou je kunnen zeggen. Een virtuele attack! Maar dat is ook een manier om dat meteen uit je systeem te halen. Bij bewust niets doen dan zou je het laten staan. Alleen ik kies er bewust voor om alles gewoon meteen te verwijderen.

Want iemand gaat met mij het gevecht aan en ik kan het toch niet winnen. Dus op het moment dat ik het wel aan zou gaan ben ik al een verliezer. Dat is niet slim, en daarom kun je beter het gevecht verwijderen door het gewoon te verwijderen of te blokkeren. Dat is veel makkelijker.

Laatst op Twitter ontstond er een rel over een artikel van mij… Nou, bewust niets doen. In het oog van de storm staan, terugtrekken, artikel verwijderen en laten gaan. Storm in een glas water. En weer door.

Een vermeden gevecht is een gewonnen gevecht.

Klagers en zeikerds die willen je verzwakken. Wees een Shaolin, trek je terug, blijf in je kracht en doe er bewust niets mee. Dat maakt jou sterker. Succes!

Beluister hier de hele podcast:

Wil je meer weten over hypnose? Kom dan eens naar de gratis online masterclass.

Of schrijf je direct in voor een van onze opleidingen.