Als alles fout gaat dan gaat dat dus goed
Soms heb je misschien het gevoel dat alles fout gaat, maar als je daarop terugkijkt dan viel het vaak wel mee. Uit de modder groeit de lotus en vanuit chaos komt vanzelf weer orde.
Het is de perceptie dat alles fout gaat maar is dat dan zo? Heb je wel eens gedacht dat alles goed ging en het ging inderdaad goed fout? Misschien ook wel, dus zo goed was het dan niet.
Als alles fout gaat dan gaat dat dus goed
Door onze beperkte kijk op dingen zien we niet alles. We zien letterlijk tussen de 380 nanometer (violet) en 780 nanometer (rood) en zien ook nog niet eens alles van dat kleurenspectrum.
Maar dat niet alleen, ook zien we door de bomen vaak het bos niet. Het grote plaatje wordt achteraf pas duidelijk en meestal was het dan heel goed dat iets gebeurde.
Dus je kunt er voor een groot deel vanuit gaan, dat als je nu het gevoel hebt dat het niet lekker gaat, dat het achteraf heel goed was dat het gebeurde.
Dat is een interessante mindset, want iedere ‘fout’ is een kans om te groeien en beter te worden. Om aan te pakken en zo als persoon als het ware ‘groter’ te worden.
Wanneer je daarvoor wegloopt dan wordt het vaak beroerder dan dat je het aanpakt. Je ziet dan mensen 20 jaar lang weglopen voor dat ene gesprek of die ene emotie, terwijl dat in een paar uur op te lossen zou zijn als ze het aan zouden pakken.
Of een vaardigheid aan te leren die ze een paar maanden zou kosten en die hun leven direct een stuk makkelijker zou maken. Eigenlijk dom als je erover nadenkt dat je het niet gewoon zou aanpakken.
Maar ook slim omdat je zo de pijn vermijd van de korte termijn. Maar ja zachte heelmeesters maken vaak stinkende wonden.
Dus aanpakken die hap!
(Dit was vooral een note to self)
