De tijden zijn echt veranderd. Vroeger ging het allemaal een stuk langzamer. Mijn opa die liep vanaf Wormerveer naar zijn werk in Westzaan met de handkar. Dat is al gauw zo’n 7 kilometer en was daar anderhalf uur mee zoet.Hij ging lopend alle klanten af en kwam ook weer lopend naar huis. Bijna niemand had een auto in die tijd. Dat kon allemaal toen, maar die tijd is allang voorbij. Nu hebben we auto’s, motors, busjes, die ons van A naar B brengen en dat scheelt tijd, Toch?
Zo lijkt het tenminste…
Mijn opa had het zeker niet makkelijk, maar was wel fit en had een ijzersterke conditie. Hij was scherp van geest in die tijd en had relatief weinig stress.
Nu we zoveel sneller zijn hoor je ook steeds meer om je heen dat we ook minder tijd hebben en dat is vreemd wanneer je het vergelijkt met vroeger. Waar mijn opa tijd verspilde met lopen, kan ik nu naar Westzaan in 10 minuten komen met de auto. Je zou zeggen dat ik 80 minuten bespaar heen en terug, maar toch lijken we tijd tekort te hebben.
Je hoeft je niet af te vragen hoe dat komt natuurlijk. Mijn opa had niet iedere dag de beschikking over 31 verschillende kranten, 1200 tijdschriften die uitkomen, 5 miljoen websites (alleen in Nederland!), 144 miljard emails die dagelijks verstuurd worden wereldwijd, 7,6 miljoen mensen die er op facebook zitten en met elkaar chatten en nog veel meer afleiding die mijn opa niet had in die tijd.
Mensen twitteren, facebooken, pingen, appen en chatten wat af en verliezen daarmee kostbare tijd. Tijd die ze nooit meer terug krijgen en wat ze voor hun gevoel moeten inhalen. En dat is niet het enige, ook alle informatie die er voorhanden en interessant is wil je weten. Zoveel cursussen, zoveel boeken, zoveel mogelijkheden, waar moet je nu je aandacht op richten..
En dat vormt het probleem…
Er is veel, veel teveel en dat geeft keuzestress. Welke keus moet je nu maken, is dit wel de juiste manier, is dit wel de juiste opleiding, is dit wel de juiste baan…
Keuzestress
Dat had mijn opa allemaal niet en dat gaf rust en minder stress. Er waren niet zoveel keuzes dus was het makkelijker.
In het boek ‘Invloed’ van Cialdini staat dat ook mooi beschreven over twee mensen die een stalletje hadden neergezet met jam. Het ene stalletje had 6 soorten jam om uit te kiezen en het andere stalletje over de 30 soorten. Het zal je niet verbazen denk ik, maar het stalletje met 6 soorten verkocht meer omdat mensen verlamd raken wanneer er teveel keus is.
Meer dan 30 soorten heeft geen zin, je verlamt en doet dan liever niets omdat je niet de verkeerde keus wilt gaan maken.
En Keuzes Zorgen Voor Stress
Wat ga je eten, wat trek ik aan, ga ik nog sporten vandaag, enzovoorts.. Jouw leven zit vol keuzes en die maak je iedere dag. Dat gaat je prima af maar wanneer je teveel, te vaak en snel achterelkaar keuzes moet gaan maken dan levert dat stress op.
Wanneer je dat iedere dag hebt dan verhoogt het stressniveau zich in je lichaam met alle gevolgen van dien. Want wat doet stress met je wanneer het zich ophoopt in je lichaam.
Stress zorgt voor adrenaline en dat is een stof die vrijkomt bij onder andere angst, boosheid of gevaar. Adrenaline wordt aangemaakt in de bijnieren en het woord ‘adrena’ betekent ook bijnier in het Latijns.
Deze stof zorgt ervoor dat jij niets voelt, dat de tijd vertraagt en dat je meer energie krijgt. Het is een soort drugs en je hebt dan ook adrenaline junkies die steeds de grenzen opzoeken van het gevaar om maar die adrenaline kick te krijgen.
Wanneer je lichaam constant aan stress onderhevig is dan blijft de adrenaline en ook de cortisol die vrijkomt achter in je lichaam.
Dat kan leiden tot hoge bloeddruk en uiteindelijk
zelfs tot een beroerte of een hartaanval.
Wat moet je nu gaan doen want zo gaat het natuurlijk niet
Je ziet dat al die informatie die je dagelijks op je afkrijgt ervoor kan zorgen dat je helemaal het spoor bijster raakt. Wat moet je nu doen, wat moet je wel lezen en wat niet, welke van de miljoenen boeken heb je echt wat aan.
Dankzij al die keuzes creëer je stress en om te ‘overleven’ doe je dan vaak helemaal niets, je stelt de dingen uit en dat iedere dag weer. Je gaat wel naar je werk maar daar worden vaak de keuzes voor je gemaakt. En zo gaat iedere dag vaak hetzelfde.
En begrijp mij goed, dat is prima. De meeste mensen voelen zich daar prima bij. Mijn opa ging ook met plezier de wandeling aan iedere dag. Het is lekker als je geen keus hoeft te maken, als het duidelijk is, het geeft rust. Je wilt je ook niet bezighouden met al die dingen die stress geven, je stelt het liever uit…
Maar ja het komt toch…
Dat weet je… en die stress is onderhuids toch aanwezig. Het voelt als onrust, ongemakkelijk. Misschien drink je het iedere avond weg met een glaasje wijn voor de gezelligheid of zelfs wat sterkers. In het weekend neem je het er lekker van zodat je het onvermijdelijke niet onder ogen hoeft te komen.
Je weet het gaat een keer gebeuren…
En dat kan zo hoog oplopen dat je paniekerig wordt, zeer onrustig, gefrustreerd, depressief. Die frustratie van er moet toch meer uit te halen zijn dan er in zit.
Doe jij wel datgene wat je werkelijk wilt?
Je leest erover, dat mensen hun passie hebben gevonden en daarin helemaal opgaan. De buurman die dagen aan een auto aan het sleutelen is en ook al vind jij dat misschien niets, toch bewonder je hem ergens wel. Hij heeft iets waar hij helemaal in op kan gaan, hij doet iets wat zin geeft voor hem.
En wat heb jij? Jij bent op zoek en dat frustreert je, maakt je misschien wel bang, veroorzaakt tics of dwang, maakt je verslaafd aan drank of drugs.
Die onderhuidse stress is een signaal en dat weet je. Je weet dat er iets niet klopt, dat er meer uit te halen valt dan er in zit maar hoe doe je dat, dat is de vraag.
Wanneer je daar achter komt dan garandeer ik je dat er heel veel stress zal verdwijnen in je leven. Die helderheid gaat alle verschil maken.
Laat hieronder jouw reactie achter en laat weten of jij al weet wat je werkelijk wilt :-)
