Waarom opgeven soms gewoon oké is

Opgeven is iets waarnaar wordt gekeken als falen. Je moet altijd doorgaan om je doel te bereiken. Je mag nooit opgeven, wat dat is voor sukkels. Je moet doorgaan tot de laatste snik. Als je iets bereikt wat zweet, bloed en tranen heeft gekost dan heb je het helemaal gemaakt. We kijken daarom ook allemaal vreemd op als iemand vlak voor het afstuderen afhaakt. Hoe kon hij/zij dat nu doen hij was zo dichtbij…

Omdat de beste stuurlui aan wal staan en kritiek hebben op opgeven denk je vaak dat opgeven slecht is, maar soms is het gewoon echt beter voor je.

Neem nu bijvoorbeeld Lisa. Lisa zat op de universiteit en was bezig met haar masterscriptie. Haar vader was echter zijn baan verloren en er moesten thuis veel zaken veranderen, vooral toen de WW ook nog verviel en hij in de bijstand terecht kwam. Het geld dat ze bijverdiende ging niet meer naar uitgaan, maar naar het familiebudget. Want in Nederland krijg je geen uitkering als volwassenen in je woning genoeg geld verdienen.

Hierdoor kon ze niet extra vrij nemen voor momenten waarop het lastiger werd met haar scriptie, want zij was opeens het financiële vangnet en je laat je familie niet in de steek.

Daarbij belandde haar vader ook nog in een depressie (want als man financieel afhankelijk zijn van je dochter is lastig te accepteren) wat de gezelligheid in huis en haar focus op haar scriptie er ook niet beter op maakte.

Lisa belande daardoor in een dip. In plaats van dat ze leefde werd ze geleefd om te werken en om af te studeren. De feedback die ze van haar begeleider kreeg kon ze niet goed verwerken, ook al dacht ze van wel.

Op den duur kon ze zelfs niet meer genieten van de zon die scheen, net zoals haar vader. Toen ze tot overmaat van ramp de scriptie die ze tot dan toe geschreven had maar moest inleveren als eerste versie en die (uiteraard) afgekeurd werd, werd het haar even te veel.

Ze probeerde haar scriptie nog te redden, maar soms als ze even dacht van “ik kap er gewoon mee, ik heb werk en het komt allemaal wel goed” kwam er zo’n rust over haar heen. De zon die al scheen was opeens feller.

Na overleg met haar studiebegeleider bleek dat ze gewoon een pauze van een half jaar kon houden. Dus deed ze dat.

Op het moment dat je echt gelukkiger wordt door te stoppen. Als je al een jaar aan het vechten bent, kan het soms voor jezelf beter zijn om op te geven. Opgeven is dan eigenlijk winnen.

Opgeven is niet iets menselijks

Opgeven is ook iets wat dieren doen en daar kunnen we veel van leren. Soms zijn de tijden gewoon zwaar. Een dolfijn die bijvoorbeeld te veel is gestraft, wilde alleen nog maar liggen. Hij was zo passief geworden en angstig voor mensen en andere dolfijnen dat hij zelfs zichzelf wat aandeed.

Gelukkig had hij een team verzorgers om zich heen die ervoor zorgden dat hij te eten kreeg, zonder dat hij daar iets voor hoefde te doen. Op het moment dat hij zich realiseerde dat de mensen aardig waren en de dolfijnen ook begon hij weer mee te doen.

Dieren geven op om te wachten op betere tijden. Je moet dan natuurlijk wel weer in actie komen en jezelf niet totaal voor je hele leven opgeven.

Voorkom een burn-out

Doordat we graag willen winnen in het leven gaan we ver op ons ingeslagen pad. Je hebt ooit bedacht dat je topondernemer/-advocaat/-arts/-salesaccountant of iets dergelijks wilt worden. Helaas gaat die weg niet altijd in een rechte lijn naar de top.

Net als bij het voorbeeld van Lisa die pauze nam en die het geluk had dat haar vader inderdaad een nieuwe baan kreeg binnen die periode waardoor ze al haar aandacht weer op haar scriptie kon focussen kun je een (tijdelijke) pauze nemen om die top te bereiken.

Als je merkt dat je tegen een burn-out aanloopt, omdat je niet eens meer kunt genieten van de zon die schijnt. Je partner alleen nog maar afsnauwt en totaal geen zin meer hebt om te bewegen is het misschien tijd om een pauze te nemen.

Het is tijd om je te focussen op wat echt belangrijk is.

Is het echt zo belangrijk?

Om na te gaan waarom je zo graag door wilt gaan en welke overtuigingen ervoor zorgen dat je niet te stoppen bent, kun je hulp inschakelen van een hypnotherapeut.

• Waarom wil je graag een top X worden?
• Welke overtuigingen heb je in je onderbewuste die hiervoor zorgen?

Een hypnotherapeut kan bijvoorbeeld door socratische gesprekken achterhalen waarom je graag top-X wilt zijn. Vervolgens kun je nagaan of die overtuigingen logisch zijn en of de doelen die je wilt bereiken ook op een andere manier te behalen zijn.

Is er een achterliggende reden waarom je jezelf overwerkt?

Daarnaast kan de hypnotherapeut je helpen met regressietherapie om te achterhalen of er een andere achterliggende reden is waarom je jezelf liever in een depressie werkt dan om even een stapje terug te doen.

Angst voor armoede en falen kunnen bijvoorbeeld redenen zijn om niet te stoppen en om geen momenten te pakken om het even rustiger aan te doen.

Tijdens een regressie kun je erachter komen dat een bepaalde gebeurtenis in je leven heeft bijgedragen aan de drive om vooral niet te stoppen, ondanks de gezondheidsrisico’s die dat met zich mee kan brengen.

Een goed voorbeeld hiervan is Christian. Hij is een man van 39 en kon niet meer stoppen met werken. Een werkverslaving was het eigenlijk niet echt, maar meer een drang om niet op te geven ondanks dat hij hierdoor relaties op het spel zette. Door een ultimatum van zijn partner ging hij naar een hypnotherapeut voor regressie.

Tijdens deze regressie kwam hij erachter dat zijn angst voor armoede ontstond toen hij een klein kind was en zijn vader (de kostwinnaar) zijn baan kwijtraakte. Hierdoor verliet zijn moeder zijn vader en ging eigenlijk alles mis. Dit was een situatie die hij koste wat kost wilde voorkomen.

Alleen zijn situatie is heel anders. Hij heeft een vaste, goede en drukke baan een goede spaarrekening en een vrouw die ook fulltime werkt en hem zelfs aanspoort om het juist wat rustiger aan te doen zodat ze meer quality time kunnen hebben.

Door de situatie van zijn vader met zijn eigen situatie te vergelijken realiseerde hij zich dat hij die promotie helemaal niet nodig heeft en dat hij best gewoon een werkweek van 50 uur goed genoeg vindt. Een werkweek van 60 uur was natuurlijk ook niet nodig. Daarbij had hij ook een andere partnerkeuze gemaakt dan zijn vader en zijn de tijden heel anders dan toen.

Opgeven is niet opgeven

Opgeven kan een pauze zijn, maar ook een verandering in je leven die je gewoon nodig hebt. Zolang je niet elk jaar een “verandering in je leven die je gewoon nodig hebt” doorvoert is er niet zoveel aan de hand en kun je opgeven ook pauzeren of veranderen noemen.

Opgeven is wat dat betreft ook een moment van evaluatie. Is dit wel het pad dat je wilt volgen in je leven? Is dit doel het waard om af en toe een huilbui voor te hebben? Zijn er andere manieren om het doel te halen? Is mijn planning om het doel te behalen realistisch?

Doel minder specifiek maken

Heb je bijvoorbeeld het doel om topchirurg te worden, maar blijkt dat je gewoon niet tegen bloed kunt? In dat geval is het verstandig om het doel dat je eigenlijk hebt minder specifiek te maken. Als je bijvoorbeeld topchirurg wilt worden kan dit betekenen dat je heel goed wilt zijn in het ondersteunen van mensen met hun gezondheid.

Je doel kan dan zijn om een goede gezondheidsverlener te zijn, in dat geval kun je ook nog uit de volgende beroepen kiezen:

1. Psychiater
2. Psycholoog
3. Huisarts
4. Diëtist
5. Personal trainer

Als je het doel breder maakt zie je dat je niet per sé een universitaire studie hoeft te volgen om mensen met hun gezondheid te helpen. Ook een mbo-opleiding tot fitness instructeur of diëtist kan je dan al helpen om je doel om mensen met hun gezondheid te helpen te bereiken.

Daarnaast kun je kijken naar externe factoren van het doel of dat niet het eigenlijke doel is dat je wilt bereiken. Een chirurg heeft een spannend beroep en een beroep met een hoog salaris. Als veel geld verdienen eigenlijk het doel was dan kun je dat ook bereiken met andere soorten bedrijven.

Reflecteer op hoever je eigenlijk al bent gekomen

Daarnaast kun je ook kijken naar de doelen die je al wel hebt gehaald. Een psychologiedocent aan de universiteit van Pennsylvania wilde vroeger bijvoorbeeld in de NBA spelen, de basketbalcompetitie van Amerika die te vergelijken is met de eredivisie van Nederland. Dit lukte hem helaas niet, maar hij speelde wel in het basketbalteam van zijn universiteit, wat in de V.S. ook al een topprestatie is.

Hierdoor kon hij er beter mee leven dat die droom niet werd waargemaakt en dat hij dan maar een top psycholoog zou worden.

Hypnotherapie kan je helpen om doelen los te laten en om te reflecteren op doelen en hoe belangrijk die voor je zijn. Wil je meer weten over hypnotherapie? Kom dan eens naar een playshop en bekijk de opleidingen van het Hypnose Instituut Nederland.

Bronnen:

http://www.businessinsider.com/adam-grant-commencement-speech-advice-2017-5?international=true&r=US&IR=T