Wanneer je de straat over steekt en er komt keihard een vrachtwagen de bocht om. De adrenaline die er vrijkomt door de angst maakt dat je wegspringt.
Of als er een tijger op je af zou komen. Je zou maken dat je weg kwam door die angst. Angst houdt je veilig. Mensen die geen angst kennen leven niet heel lang. Die steken rustig de A4 over in de spits omdat dat de snelste weg is naar de McDonalds.
Niet heel slim. Dodelijk dom zelfs. Angst zorgt ervoor dat je omloopt of een manier vindt om veilig daar te komen. Hopelijk zorgt het er ook voor dat je niet eens die McDonald’s in gaat 😉
Angst is een prima raadgever in die gevallen.
Maar irreële angst is een heel ander verhaal. Dat slaat nergens op. Mensen zijn bijvoorbeeld bang om te spreken in het openbaar. Zolang je niet in Noord Korea voor een groep staat die je daarna gaat afschieten als je een slechte presentatie hebt gehouden, is het prima te doen.
Toch zijn heel veel mensen hier bang voor. Ze durven niet voor zichzelf te gaan staan, geen presentatie te houden en dan is angst helemaal geen goede raadgever.
Angst zorgt ervoor dat je gaat focussen op dat wat belangrijk is. De bus die aankomt stormen, de tijger die op je af komt of iets anders wat een gevaar kan zijn. Als je dat gaat omdraaien werkt het net zo goed.
Omdraaien? Ja, als jij je gaat focussen op die mensen in het publiek, bijvoorbeeld op één gezicht, dan word je bang. De adrenaline stijgt en je verlamt helemaal. Je wordt klaar gemaakt om te vluchten of te vechten.
Slaat nergens op, maar ja ga het maar eens anders doen. Er zijn grofweg twee manieren die je kan doen die helpen.
- Label het proces anders. Dus noem wat je doet geen angst maar enthousiasme.
- Ontspan je ogen en stop dus met focussen.
Die twee dingen werken wonderwel heel goed. Vaak is het nog veel handiger om hypnose te kunnen, want dan kan je het zelf oplossen, maar deze twee manier werken ook prima.
Hoe ga jij daarmee om als je irreële angst doet?
