Geschiedenis van therapie en hoe ver zijn we nu
Geschiedenis van therapie en hoe ver zijn we nu
21 september 2015 
2 min. leestijd

Geschiedenis van therapie en hoe ver zijn we nu

Al heel vroeger werd er geschreven over therapie bij ‘geestesziekten’. Hippocrates dacht bijvoorbeeld dat dat soort problemen een lichamelijke oorzaak hadden. Het zou komen door een onjuiste verhouding van het bloed, het slijm, de gele gal en de zwarte gal, oftewel de 4 lichaamsvochten. Van daaruit werden therapieën ontwikkeld zoals aderlating (bloed laten wegvloeien) of braaktherapie.

Grieken, Romeinen en de rest…

Plato bedacht dat het een goddelijke oorzaak moest hebben en deelde de problemen in in 4 categorieën:

  1. Profetische krankzinnigheid (afkomstig van Apollo)
  2. Religieuze krankzinnigheid (afkomstig van Dionysos)
  3. Poëtische krankzinnigheid (afkomstig van de muzen)
  4. Erotisch krankzinnigheid (afkomstig van zowel Aphrodite als Eros)

 

De Romeinen hadden maar twee ideeën erover in die tijd. Wanneer iemand mentaal afhaakte dan kon dat maar twee dingen betekenen. Of hij wilde zich ontrekken van de maatschappij en zijn verplichtingen of het was een reactie op de omgeving wat stress opleverde.

Bij het eerste werd je gemarteld en gefolterd omdat je er probeerde onderuit te komen. Wanneer je echter symptomen van stress had door je omgeving werd rust voorgeschreven en warme baden.

Je ziet dat in de geschiedenis veel van dat soort ziektes werden bestreden met rust of met hele andere middelen. Maar met het intreden van de kerk en zijn dogma’s werd dat naar de achtergrond geschoven. De kerk introduceerde dat die mensen geen rust nodig hadden, nee die waren bezeten door de duivel. Zeker wanneer je symptomen begon te vertonen van krankzinnigheid. Dan kon er maar een ding nog gebeuren en dat was een exorcisme.

Bezeten door de Duivel zijn ze..

Vaak werden die mensen verbrand of verbannen. Hulp kregen ze niet want de kloosters waren dan bang dat ze de duivel zelf zouden binnenhalen. Die mensen waren hun leven niet meer zeker en moesten een zwervend bestaan gaan leiden.

Nu is het trouwens nog steeds mogelijk om een exorcisme te krijgen van een priester wanneer iemand buiten de reguliere behandeling valt. Sinds 1998 is daar een nieuwe kerkelijke verordening voor die stelt dat wanneer het geen ‘ziekte’ is dat de priester eventueel een exorcisme kan uitvoeren.

De duivel wordt dan niet verdreven maar onder een eed geplaatst zodat hij niets meer kan uitvoeren. Voor sommige mensen klink dit misschien als heel apart, maar ik ben van mening als het werkt, werkt het.

Dolhuizen en Gestichten

Op een gegeven moment kwamen er ook zogenaamde dolhuizen voor de mensen die als krankzinnig werden bestempeld. Voor die tijd was krankzinnigheid nog redelijk geaccepteerd, mits je maar je bijdrage leverde aan de maatschappij. Deed je dat niet, dan had je wel een probleem zoals je hebt kunnen lezen hierboven.

Het eerste dolhuis werd geopend in Spanje in 1409 en in Nederland in 1425. Je moet je zo voorstellen dat ‘krankzinnig’ in die tijd betekende ‘afwijkend van de norm’. Dat kon dan gaan om asociaal gedrag, verslaafden, dementerenden of lijders aan epilepsie. De kans om levend uit zo een dolhuis te komen was nihil.

Nu was het wel zo dat de plaatsen daar beperkt waren dus lang niet iedereen kon in zo een dolhuis. De therapie bestond vaak uit opsluiting, klappen met een zweep en mensen werden vastgebonden. In de loop van de 18e eeuw kwam daar verandering in toen de leiding in handen kwam van artsen.

Meer artsen in de therapie betrekken

Er werd toen ook duidelijker een onderscheid gemaakt tussen mensen die ‘geestesziek’ zijn en mensen met gedrag wat afwijkt van de norm. Er werd meer rust gecreëerd en dat was ook de basis van de therapie. Meer rust, ruimte en structuur. Je kent dat vast nog wel van je oma of moeder die altijd zei: ‘Rust, regelmaat en reinheid’. Sommige mensen doen daar nog de r van respect achter. Volgens mij is dat nog steeds de basis van waaruit we zouden moeten kijken.

Is er rust en is er regelmaat. Je ziet nu in veel gezinnen dat kinderen soms niet eens weten waar ze s’avonds slapen. Bij papa of mama. Volgens mij is dat niet helemaal ok. Dat creëert onrust en natuurlijk kan je ze een pilletje geven, maar vaak ligt de oorzaak bij hele andere aspecten.

De tijden zijn nu gelukkig wel wat veranderd maar nog steeds is het pilletje favoriet terwijl er meer mogelijkheden zijn. Download hieronder eens het hypnose 2.0 rapport en laat je verbazen over de hypnose therapievorm zoals Hypnose Instituut hem doet en onderwijst.

Klik hier om het hypnose 2.0 rapport te downloaden

Over de schrijver
Edwin Selij is eigenaar en oprichter van Hypnose Instituut Nederland en geeft trainingen in Hypnose. Hij is auteur van de boeken 'Je hebt het niet je doet het' en 'Breek Je Vrij!' en komt regelmatig op radio en TV om te praten over hypnose. Hij is de nummer 1 Hypnose Trainer van Nederland en geeft al jaren hypnose trainingen. Hij was de eerste in Nederland die moderne hypnotherapie via livestream ging onderwijzen.
Reactie plaatsen