Jezelf in de weg zitten: De regel in jouw eigen strijd

Veel boks- of kickbokswedstrijden worden vermarkt als “het gevecht van de eeuw”, dit heb je bijvoorbeeld gezien bij de wedstrijden tussen Badr Hari en Rico Verhoeven, maar tijdens de wedstrijden gaat het iets minder dan “het gevecht van de eeuw”.

Straks kom je erachter wat dit nu te maken heeft met jezelf in de weg zitten.

Ik help ook een kickbokser die traint in dezelfde gym als Badr en daardoor wist ik dat Badr het goed kon doen, maar er kwam dus een blessure.

Kickboksen is wel de enige sport waarbij sporters zeggen: “Als hij niet geblesseerd was geraakt, dan had hij gewonnen.”

Dat hoor je niet in andere sporten. Dat iemand eigenlijk beter was en de titel verdient. Ajax was eigenlijk beter, maar toch hebben ze verloren. Ze gaan niet de partij opnieuw spelen om te zien wie dan wint.

Kickboksen is volgens mij een van de weinige sporten waarbij ze zeggen: “We gaan nog een keer.”

Dat vind ik heel raar, als je twee keer geblesseerd raakt, ben je wat mij betreft blijkbaar gewoon niet sterk genoeg.

Als ik in de ring sta met Rico en ik krijg een klap, dan raak ik ook geblesseerd. Had ik dan ook gewonnen? Nee, dat is dan weer anders.

Op zich is er niet zo heel veel verschil. Je wint doordat je iemand knok out slaat, doordat je op punten wint of doordat er iemand opgeeft. Als je opgeeft heb je verloren, punt. Al sta je honderd punten voor. Het is een technische knok out en dan heb je gewonnen.

Het is heel interessant om te zien wat er dan gebeurt, want dan zie je ook bij Rico de frustratie dat hij niet heeft kunnen bewijzen dat hij beter is.

Dan denk ik: “Gast, je bent gewoon beter, want hij geeft gewoon op.” Badr was misschien technisch beter of zoiets, maar lichamelijk gaf hij gewoon op. Klaar.

Dan moet ik ook denken aan zo’n Chinese tafeltennisser. Die had een hele slechte backhand, maar hij won doordat hij goed kon smashen. Dan kun je zeggen: “Ja, maar ik had een betere backhand, dus als hij die smash niet had dan had ik gewonnen.”

Ja dus? Hij wint goud.

Ja maar als dit, als dat. Ja, als Ajax door was gegaan hadden ze de Champions Leage gewonnen. Als een team niet twee rode kaarten had gehad waren ze doorgegaan. Als Michael van Gerwen uitglijdt en met zijn hoofd op het podium valt was hij nooit wereldkampioen.

Als ik keihard had getraind met tennis, en als ik dan ook nog balgevoel had gehad, dan was ik nu net zo goed als Federer. Dan was ik nu multimiljonair geworden in het tennis.

Super interessant. Dat is natuurlijk het grootste geblaat in de ruimte.

Ik zou helemaal niet nog een gevecht aangaan. Weer geblesseerd afhaken? Of je moet denken dat je dan lekker kunt cashen.

Kickboksen is een van de weinige sporten waar dat “als” zo sterk leeft. Dat “als” is voor kickboksers een soort rare overtuiging, waardoor ze de winst niet echt claimen.

Je persoonlijke strijd

Wat ik ook interessant vind is dat veel mensen bijna hetzelfde doen. Wij leveren ook steeds gevechten met onszelf, met onze geest. De grootste tegenstander vind je in de spiegel.

Want de doelen of voornemens die je gaat stellen voor een komend jaar of periode, ga je die uitvoeren?

Dan komt de strijd om dat te leveren.

Stel je voor dat je geen roze koeken meer wilt eten, dan moet je ze niet kopen en vermijden. De eerste twee weken gaat dit goed en daarna wordt het lastiger. Zo gaat het ook vaak met sporten of met werken, of het vinden van de juiste partner.

Het zijn allemaal doelen die je voor jezelf stelt. Maar wat ga je doen en laten om het te bereiken?

Dat is een gevecht met jezelf, met je overtuigingen. Die overtuigingen kunnen jezelf in de weg zitten. Misschien denk je dat je niet goed genoeg bent, dat je onzeker bent, te verlegen, te introvert of juist extravert. Dan zijn er nog allerlei andere overtuigingen.

Daar moet je tegen vechten, die moet je aan de kant duwen, zodat je er langs kunt. Dat is lastig, want die kunnen ervoor zorgen dat je de feiten niet goed ziet. Ze beïnvloeden hoe jij de wereld ziet en hoe je denkt daarin te kunnen functioneren.

Je kunt ook zeggen: “Ik kan het niet goed genoeg.” In plaats van: “Ik ben niet goed genoeg.” Dat verandert de zaak al.

Sommige strijd wil je ook helemaal niet aangaan. De strijd tegen ‘ik ben’ is heel lastig, de strijd met ‘ik kan en ik wil het leren’ is handiger. Dan ga je ervan uit dat je wat kunt doen, maar ook dat het fout kan gaan.

Zo heb ik soms een training die helemaal niet gaat, dat is wel frustrerend, maar dan heb je wel weer een stap gezet en de volgende training gaat wel lekker. Het zal weer een keer lekker gaan.

Je weet niet wanneer, maar je blijft gewoon die stappen zetten. Je moet soms door een lastig moment heen.

Het blijft een strijd, maar je kiest jouw eigen strijd.

Want welk gevecht wil je aangaan en welk gevecht heeft geen zin? Je kiest het gevecht die je het meest oplevert, zoals:

• Ik wil persoonlijk groeien.
• Ik wil een betere persoon worden in mijn relatie.
• Ik wil een betere persoon zijn als vader.

Je kiest iets waarin je wilt groeien. Dit kan een vaardigheid zijn, dit kan iets geestelijks zijn, het maakt niet uit. Het helpt je met groeien. Je wilt gewoon een betere persoon worden dan eerder.

Je geloof

Die persoonlijke strijd aangaan heeft ook te maken met wat je gelooft. Als je niet gelooft dat je jouw doel kunt bereiken wordt het heel lastig, dan zit je jezelf in de weg. Als je juist gelooft dat je het wel kunt, dan wordt de strijd veel minder. Dan wordt het veel makkelijker om het doel te bereiken.

Dit geloof betekent niet dat het géén strijd wordt, maar dit zorgt er wel voor dat het makkelijker wordt.

Toch moet je ook niet voor het makkelijkst gaan. Je comfortzone is dodelijk, letterlijk. Als je alleen maar ligt, chips eet en niets doet, dn word je vaak ongezonder en dat heeft gevolgen.

Dan is het beter om de strijd met jezelf aan te gaan. Je oerbrein wil alleen maar liggen en comfort en dat moet je overrulen. Die strijd zit in jezelf.

Op gegeven moment ga je gewoon.

Hypnose kan je helpen om dit sneller te doen, zodat het minder een strijd wordt. Je kunt ervoor kiezen om niet te strijden, zoals met aikido. Dan leer je vechten door niet te vechten. Dan lijkt het net of je niets hoeft te doen, maar die mensen konden dat vooral goed door vijftig jaar te trainen.

Die mensen hadden zoveel strijd met zichzelf gevoerd dat het stil werd in hun hoofd. Zo is het ook met meditatie.

Dan heb je vaak de grootste strijd met jezelf gewonnen. Dat die gedachten van ik ben niet goed genoeg en dergelijke gewoon stil zijn en je dus niet negatief beïnvloeden.

Beluister ook deze podcast:

https://www.buzzsprout.com/195236/2338754-het-gevecht-van-de-eeuw?play=true

Leren om jezelf niet in de weg te staan

Jezelf in de weg zitten gebeurt vaak doordat je ergens nog onbewuste overtuigingen hebt waardoor jij toch elke keer weer zelfdestructieve dingen doet, terwijl je net lekker bezig bent om je doelen te behalen.

Je hebt dan waarschijnlijk al door dat je moet veranderen, maar ja hoe doe je dat dan? Leren is een belangrijk onderdeel van verandering, of het nu gaat om persoonlijke verandering of verandering in een organisatie[1].

Het is belangrijk om een soort leerstrategie te hebben om jezelf niet meer in de weg te staan. Je kunt bijvoorbeeld bij het doel om een goede vader te zijn de “leerstrategie” hebben om elke dag dertig minuten de volle aandacht voor je kind te hebben.

Misschien valt dit in het begin nog tegen, maar op den duur zul je zien dat je leert om signalen van je kind beter op te vangen, zelfs buiten die dertig minuten om.

Groepsdruk weerstaan om jezelf niet in de weg te zitten

Een ander probleem waar kickboksers mee zitten om een winst gewoon te claimen is groepsdruk. Als alle kickboksers zeggen “Ja, maar als het anders was dan”, dan is het heel lastig om zelf gewoon te zeggen: “Ik ben sterker en hij heeft verloren”.

Nu kan ik me bij het kickboksen ook voorstellen dat het iets te maken heeft met het voorkomen van gezichtsverlies tegenover je tegenstander.

Maar net als de kickboksers staat ieder mensen onder groepsdruk. Dit kan druk van je familie zijn, druk van je vrienden en/of druk van je collega’s. Je voelt deze groepsdruk vooral als de groep iets wil of iets van je verwacht waardoor jij je naar(der) gaat voelen, maar toch het gevoel hebt dat je het moet doen.

Juist dan is het belangrijk om je intentie duidelijk te hebben, het doel waar je naartoe wilt werken, en om te bepalen of het gedrag wat de groep van je verlangt je gaat helpen om dit doel te behalen. Is het antwoord “nee” dan is het van belang om de groepsdruk te weerstaan en je eigen weg te gaan.

Hoe je dit allemaal doet kan ondersteund worden met hypnose.

Kom eens naar een gratis online masterclass over hypnose om de basis onder de knie te krijgen.

Of schrijf je in voor een van onze opleidingen.

Bronnen:

[1] https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/00197850710755131/full/html