Genderneutraal opvoeden: Meer dan alleen genderneutraal speelgoed

Als jij je druk maakt over genderneutraal opvoeden gaat het eigenlijk ontzettend goed. Maar wat houdt dit nu eigenlijk in? We kunnen dit ontzettend ingewikkeld maken, maar meestal komt het neer op het kind te laten spelen met wat het wil spelen.

Mijn zoon wilde bijvoorbeeld ook eens een pop. Dus we hebben gewoon een pop voor hem gehaald. Boeien dat de verpakking roze was. Nu is hij gewoon een leuke jongen die ooit met poppen heeft gespeeld. Geen gedoe over wat hij was. Jongetjes mogen immers ook de vaderrol oefenen 😉.

Genderneutraal opvoeden is iets wat nu in de aandacht is, maar wat al langer onderzocht wordt.

In 2005 werd bijvoorbeeld onderzocht hoe de meeste ouders reageren als een jongetje met een pop wil spelen. Misschien dat wij in Nederland vrij modern zijn, of ik dan, maar dit is voor sommige mensen problematisch, omdat het niet hoort bij het stereotype jongetjes gedrag en veel ouders denken toch dat dit een seintje is dat hun zoontje een homoseksuele voorkeur zal hebben (wat dan echt veel te vroeg is om te voorspellen)[1]. En sowieso, wat dan nog?

Een ander leuk onderzoek laat zien dat ouders speelgoed anders categoriseren dan onderzoekers. Dit betekent dat er al een soort verschuiving gaande is in wat mensen speelgoed typisch voor jongens en typisch voor meisjes vinden.

Daarnaast blijkt uit dit onderzoek dat wanneer volwassenen met meisjes spelen de meisjes meer verschillende speelgoed hebben dan jongens. Jongetjes spelen dan alsnog vaak met meer stereotypische speelgoed voor jongens. Het genderneutraal opvoeden lijkt dus vooral te werken (of invloed te hebben) bij meisjes, meer dan bij jongens[2].

Genderneutraal opvoeden gaat om meer dan alleen het speelgoed waar kinderen mee spelen.

Er zijn ook dingen die je wel of niet kunt zeggen wanneer jij je kind genderneutraal opvoedt.

Opvoedingssuggesties bij genderneutraal opvoeden

Als ouder heb je ook een ontzettend grote invloed door wat je zegt. Veel van de dingen die je zegt worden door kinderen als hypnotische suggesties opgenomen. Wat papa of mama zegt is de waarheid. Ongeacht of papa of mama het fout heeft.

Waarmee je moet oppassen bij een genderneutrale opvoeding is dat je dus probeert om je kind geen suggesties te geven, waardoor ze gaan geloven dat de stereotype man of stereotype vrouw iets is wat zij later moeten worden.

Tegen meisjes kun je bijvoorbeeld niet zeggen dat ze er mooi uitzien. Want vrouwen “moeten” mooi zijn. En mannen zeker niet dan? Het is in ieder geval de suggestie geven dat je als vrouw mooi moet zijn en dat is niet de bedoeling. Dus het moet allemaal neutraal.

Voor jongetjes zeg je bijvoorbeeld niet “Laat je spierballen eens zien?”, want dat suggereert dat je als man sterk moet zijn en dat is ook weer een stereotype. Dat moet ook neutraal zijn.

Ga je het dan omdraaien? Dat is ook niet handig.

Kun je zeggen: “Wat ben je aardig?” Dat moet op zich wel kunnen, want mensen zijn aardig.

Maar voordat je het weet heb je een grens bereikt van een stereotype voor mannen of vrouwen bereikt.

Hoe doe je zelf?

Dan heb je ook nog het component dat kinderen hun ouders nadoen. Kinderen kopiëren.

Mama voelt zich gewoon een vrouw. Die is waarschijnlijk zo opgevoed met alle overtuigingen en ideeën die daarbij horen en die je meekrijgt als meisje. Dit zit dus ook in haar systeem ingebakken. Een dochtertje kan dat na verloop van tijd gewoon overnemen.

In dit systeem kan ook het idee zitten dat mama er is om eten te koken en dergelijke. In veel westerse landen spelen moeders een belangrijke rol in de opvoeding, waardoor klassieke patronen ontstaan. Ook in Nieuw-Zeeland is dit opgevallen, maar in tegenstelling tot het principe van ‘elk 2e weekend ga je naar je vader’ na een scheiding, wordt daar de zorg zoveel mogelijk 50/50 opgesplitst als een relatie van mensen met kinderen verbroken wordt[3].

Zo’n 50/50 verzorging kan ook een belangrijke rol spelen om genderneutraal op te voeden. Zodat als kinderen papa of mama nadoen, ze ook een verzorgende papa nadoen of een werkende mama.

Maar misschien evolueren we ook naar een soort androgyn wezen, 1 ras en 1 geslacht en 1 rol van provider en verzorger. Hierdoor wordt het verschil tussen mannen en vrouwen minder zichtbaar.

Moeten we toch de verschillen omarmen?

Dit lijkt heel wat, maar ik zeg hier niet dat we de verschillen tussen mannen en vrouwen moeten omarmen. Nee, ik zeg hier dat je jouw kwaliteiten moet omarmen. De individuele verschillen die we allemaal hebben.

Want als we allemaal hetzelfde zijn, als er geen diversiteit meer is, als iedereen is zoals ik, dan lijkt mij dat heel saai.

Maar we leven nu in ieder geval in de hypnose dat we allemaal verschillend zijn.

Terwijl we in de basis natuurlijk wel allemaal hetzelfde zijn. We zijn immers allemaal mens.

Maar we hebben allemaal onze eigen kwaliteiten en unieke eigenschappen.

Juist die omarmen we.

Mijn zoon zei: “Het is toch heel simpel? Als je een Y-chromosoom bent, ben je een man of je nu wel of geen penis hebt.”

Maar je kunt je voorstellen dat het woord jongens en meiden niet makkelijker wordt gemaakt door de genderneutrale opvoeding, omdat mensen er steeds meer keuzes bij krijgen.

Wat er dan kan gebeuren is dat mensen stoppen met kiezen. Dat ze gewoon niets doen. Dat ze passief worden en geen idee hebben van wat ze moeten doen.

Als duidelijk is wat ze moeten doen is het makkelijker en dan wordt er actie ondernomen.

De realiteit wordt al vervormd

In een eerdere podcast heb ik het al gehad over de afgesproken realiteit en de vervormde realiteit. Je leest dit blog bijvoorbeeld op een tablet of van een computerscherm. Dat is de afgesproken realiteit. Dat ding voor je neus heeft een naam. Wat je vervolgens van de computer of de tablet vindt, is jouw persoonlijke vervorming hiervan.

Nu lijkt het net of we ook de afgesproken realiteit willen vervormen.

En de realiteit is al heel lastig. We leven al in een wereld waarin je jouw eigen verhaal kunt creëeren. Waarin je een uniek leven kunt ontwikkelen. Waarin je kunt zijn wie je wilt zijn.

Er is veel mogelijk. Dat is vaak al lastig genoeg om mee om te gaan.

Dan maak je ook nog allerlei dingen mee in je leven, waarmee je moet leren omgaan. Dit kunnen traumatische dingen zijn of heftige dingen zoals verlies van een geliefde en daar moet je allemaal mee leren omgaan.

Die moet je in gedachten zo vervormen dat jij je er oké bij voelt. Dat je door kunt gaan of dat je er misschien zelfs om kunt lachen.

Dit zijn allemaal vervormingen van de feiten. Het feit is bijvoorbeeld dat je geliefde is overleden. Die geliefde is ook al een vervorming van je. Hij is overleden, daar heb je verdriet van en op een gegeven moment vervorm je dat zo dat je ermee om kunt gaan. Misschien zelfs zo dat je vooral terug kunt kijken op de mooie momenten die je samen hebt gehad.

Dat is en was allemaal al lastig genoeg.

Nu gaan we ook nog bedenken, maar was het wel een “hij” dan?

Je zegt wel “hij” is overleden. Maar hoe ga je het dan genderneutraal bekijken. Het mens is overleden.

Dit is allemaal gedoe.

Het maakt mij verder niet uit. Je kunt bijvoorbeeld in neutrale kleuren kinderspullen verkopen, alles groen of zo. Maar het grappige is wel dat hoe meer we denken dat we zo doen, hoe lastiger het voor ons wordt om te kiezen wie we zijn.

Dit kunnen we kiezen.

Voor mij is het al lastig om te denken: ben ik een man of vrouw. Ik kies dus voor man en dat mag iedereen zelf kiezen. Maar moet je nog meer hebben? Dit kan natuurlijk wel bevrijdend zijn voor mensen. Gewoon lekker doen wat je wilt, je noemen zoals je wilt. Dit is een vrij land met mogelijkheden.

Leef je eigen hypnose. Gewoon lekker gaan.

Maar wanneer je dit wilt doorvoeren naar de hypnose van andere mensen, dan krijgen we wel een interessante uitdaging. Niet iedereen leeft immers in dezelfde hypnose.

Hoe ga je dat dan regelen?

Ik vind dit wel een interessante discussie. Misschien is het ook een voorbode van een androgyne toekomst, ik weet het niet.

Het is ook interessant om het van ouders te horen die dit belangrijk vinden, maar die zelf nog compleet in de man-vrouw hypnose zijn.

Of al deze keuzemogelijkheden het makkelijker maakt vraag ik me af. Voor sommigen wel, maar voor de meeste mensen niet.

Beluister ook deze podcast over genderneutraal opvoeden.

https://www.buzzsprout.com/195236/1775563-genderneutraal-speelgoed-en-meer?play=true

De suggesties die je geeft doet, bewust en onbewust, dus veel om in een soort genderneutrale hypnose te zitten. Wil je meer weten over hypnose en hoe dit je wereldbeeld kan vervormen? Kom dan eens naar een gratis online hypnose masterclass.

Wil je juist meer leren over hypnose en hoe je hiermee jezelf of andere mensen kunt helpen om hun visie op de wereld te veranderen? Schrijf je dan in voor een van onze opleidingen.

Bronnen:

[1] https://www.buzzsprout.com/195236/1775563-genderneutraal-speelgoed-en-meer?play=true

[2] https://link.springer.com/article/10.1023/A:1020679619728

[3] https://heinonline.org/HOL/LandingPage?handle=hein.journals/cblrt16&div=25&id=&page=