Last van roos in het haar, zou dat ook mentaal kunnen zijn? Dat was een vraag die Sita aan mij stelde, omdat ze al jaren last had van roos in haar haren. Ondanks dat ze al van alles had geprobeerd werkte niets. Dus ja, wat doe je dan? Dan ga je naar mijn Instagram voor een gratis sessie.
Roos komt over het algemeen door schimmels en bacteriën[1], en ik heb nog geen onderzoek gevonden dat dit mentaal op te lossen is.
Nu ben ik geen dermatoloog, maar ik kan wel een emotioneel, mentaal of spiritueel onderzoekje doen. Wie weet wat dat oplevert. Dit leek haar wel een goed idee. Ze dacht dat er iets emotioneel onder lag.
Dat zei haar gevoel. Ze kon zich herinneren van haar moeder dat ze na de geboorte last had van bergroos (wiegkap) en dat ging pas weg na medicatie. Als kind had ze ook al last van roos. Ze was bijna zo geboren, het was net na de geboorte.
Toen bedacht ik me dat we vier lichamen hebben. We hebben het fysieke lichaam dat gewoon medicijnen nodig heeft en dan is het probleem weg. Fysiek in ieder geval.
Nu gebruikt ze die medicatie niet, omdat ze daar niets mee heeft. Ondanks dat haar moeder hetzelfde probleem heeft en dan speciale shampoo gebruikt. Die hielp bij haar echter ook niet.
De medicatie hielp wel als kind, maar dat gebruikt ze dus niet meer.
Ik vroeg haar of ze wist waarom die medicatie hielp. Lag het aan een ingrediënt? Bacteriën, virussen of wat anders? Dat wist ze niet. Maar dat is toch interessant om te onderzoeken bij fysieke problemen, waarom een bepaald medicijn wel of niet werkt.
Ik slikte vroeger ook iedere dag een pilletje 😉 en ik voelde me prima. Ik ben ook niet tegen medicijnen, want als het werkt dan werkt het.
Maar als je te veel last hebt van bijwerkingen o.i.d. dan snap ik het als je het liever minimaliseert.
Maar als je weet of het aan virussen of bacteriën ligt, dan kun je daar wat mee. Ook met het spirituele, emotionele of mentale lichaam. Want wat zegt zoiets over het emotionele lichaam bijvoorbeeld.
Wat wel duidelijk was, was dat in het lichaam van haar moeder er nog niets aan de hand was met het hoofd van Sita. Toen kwam ze eruit, kwam ze in contact met de ellende van de wereld en bedekte zich in een laag roos.
Nu zijn het alleen nog schilfers, maar toen was het een dikke laag. Dus het is al verbeterd.
Reïncarnatie hypnose
Dan heb je ook de spirituele kant. Ik had het gevoel dat ze wel wat had met reïncarnatie, ze had namelijk een wat Indisch uiterlijk. Ze was het hier wel mee eens dat ze wat met reïncarnatie had. Ook al is ze gewoon Nederlands.
Dus dan kun je je bedenken: Wat heb ik meegenomen uit een vorig leven? Misschien is er wat gebeurd waardoor ik zo ter wereld kom.
Ik vroeg haar ook wat roos zou kunnen betekenen. Wat betekent het als iemand op de wereld komt die haar hoofdhuid helemaal bedekt heeft?
Sita dacht dan toch aan bescherming van iets van buitenaf.
Bij eczeem is het vaak dat er emoties zijn die eruit willen. Dus dat zou ook het geval kunnen zijn bij roos. Misschien wel verdrongen emoties.
Sita moest nu ook denken aan de baarmoedertijd zelf. Ze was er recent achter gekomen dat er meer zieltjes in de baarmoeder zaten die vroegtijdig de baarmoeder hadden verlaten.
Ze was dus alleen terwijl ze met meerderen op de wereld konden komen.
Toen gaf ik de suggestie:
“Dan kan het ook een probleem zijn dat niet van jou is. Dat is natuurlijk heel gek. Maar stel je voor: Ik ben zwanger, ik heb 1 kind, maar daar zitten 5 zielen in. Die willen misschien hier ook wel een leven leiden. Het is toch de beste tijd om nu op aarde te zijn. 1 heeft het lichaam geclaimd en de andere vijf hebben zoiets van ‘Nou succes! Hier heb je nog meer om mee te dealen.’ Want, we moeten even een beetje gas geven hier. Nou, want dat bewustzijn van jou, dat laat een beetje op zich wachten. Ja, je bent nou 1000 jaar bezig, misschien nog veel langer, maar het schiet niet op.’ Meer karma, hè? Gezellig, even leuk … Wat leuk, beetje Karma van andere levens. Ik heb een lichaam. Dan heb je wel een leven … Dat gaat zich aan alle kanten uiten. In jouw geval misschien wel met roos …
Misschien is het dan niet eens van jou... maar opgekropte emotie van Harrie die nou... boven zit, hè. Lekker makkelijk, Harry... Dus jij blijft lekker boven, hè? Ja, Paradijs. Jij gaat je Karma, je opgekropte emotie, lekker in mijn kleine lichaampje plaatsen... Nou, daar zit je dan, en maar dingen proberen, probeer, probeer, probeer, probeer. Ja, maar ik snap er geen reet van. Nee, het was allemaal Harry … Het is Harry’s ding dan … J
a, ik heb dat ook, mijn broer die is overleden... anderhalf jaar voor mij... die is overleden en daarna kom ik. Maar als hij niet was overleden bij de geboorte, had ik niet geboren kunnen worden … En dus, hij heeft zijn leven opgeofferd zodat ik kan leven, maar er staat natuurlijk wel tegenover, ja … Zo is het ook weer … Ja, daar komt de aap uit de mouw, omdat ik me opgeofferd heb, moet je wel voor mij gaan leven … Dus ik moet nu wel even mijn ding gaan doen hier … Nou ja, ik aan de drugs, drank allemaal gedoe, ik zal je niet vermoeien met dat verhaal …, maar in ieder geval gedoe. Dan kom je er later achter en dan snap je het. Maar ja, aan de andere kant, hadden we willen ruilen? Nee, dus blijkbaar hebben we dat afgesproken dat we wat voor elkaar doen. Misschien heb jij ook wel zoiets … Waarschijnlijk is jouw gedoe niet eens van jou …
Daarover kun nadenken, dat je denkt: 'Ja, dus ik ben geboren en die andere niet?' Ook velen, nou, die drie hebben dat waarschijnlijk wel afgebroken van: 'Nou, jongens, we gaan met z'n drieën. Dalen we in … Ik... pak het lichaam, jullie niet.' Maar ja, toch soort van twee doden op je geweten. Bij wijze van spreken … Is niet zo, of twee levens die niet kunnen leven, op je geweten … misschien iets vriendelijker, maar dan denk je: 'Goddomme ... Voelt ook niet lekker.' Terwijl het was gewoon afgesproken, anders gebeurt het niet, toch?... Er gebeurt niks wat niet is afgesproken, ergens denk ik. Maar ik weet niet hoe jij daarover denkt."
Vorige levens regressie
Daar was Sita het wel mee eens. Dus bij dit idee kon ze zich goed voelen. Toen gaf ik haar de opdracht om haar ogen dicht te doen en om terug te gaan naar de baarmoeder. Dat lukte haar, toen gaf ik haar de opdracht om nog verder terug te gaan voordat ze lichamelijk was. Ik vroeg haar waar ze nu was.
Sita: “Ik een soort witte ruimte”
Ze was daar alleen. Toen vroeg ik haar om nog verder terug te gaan en op zoek te gaan naar een soort bibliotheek waar alles beschreven was. Daar gaat ze op zoek naar wat ze nu heeft afgesproken. Ik vroeg haar “Wat komt er dan in je op?”
Sita: “Dat de zielen mij hebben verlaten om later weer terug te komen.”
Edwin: “Waarom?... Wat is de les denk je?... Wat komt er in je op?”
Sita: “Op persoonlijk niveau in het leven zullen er momenten zijn dat anderen je verlaten. En als het bestemd is, zullen ze wel weer terugkomen."
Edwin: “Ja, in dit geval is er eigenlijk geen sprake van verlaten, het is meer 'even weg', net als wanneer iemand zegt: 'Nou jongens, ik ga even sigaretten halen.' Je ziet ze misschien niet meer, hè? Maar...er is een kans dat ze ooit weer terugkomen, in een of andere vorm, misschien veel later in het leven. Of je bent al zo ver in het leven dat je denkt: 'Hé, jij ging toch sigaretten halen?' en dan ben je dat natuurlijk vergeten … Maar het is grappig dat je dat allemaal zo ziet, dat je denkt: 'Oh, wacht eens even, jij ging wel nooit weg.' Ja, in deze variant, dat is wel mooi."
Toen vroeg ik haar om nog verder terug te gaan. Naar een vorig leven, een andere variant, een ander verhaal. Waar ben je nu? Wat komt er in je op?
Er kwam een bos in haar op.
Ik vroeg haar waar ze was.
Sita: “In de middeleeuwse tijd.”
Edwin: “En wat gebeurt er?”
Sita: “Er lijkt gevaar op komst te zijn.”
Ik vroeg haar wat daar nu de les was. Wat lijkt op het ander leven? Wat is het patroon, de rode draad misschien wel?
Sita: “Dat ik mezelf probeer te beschermen tegen gevaar of verlating.”
Dan is de vraag of het gevaar reëel is? "Kijk, ik weet dat in de middeleeuwen, de laatste keer dat ik ooit in Utrecht was op een stapavondje, er 38 hoofden afgingen. Nou, stappen is tegenwoordig iets minder... De vraag is: 'Is het wel een goed idee?' Je denkt: 'Ja, ik maak me druk, maar er is niks aan de hand.' Maar als jullie de tijd iets vooruitspoelen naar die middeleeuwse periode en het gevaar komt inderdaad dichter bij, of het gevoel daarvan, is het dan een reëel gevaar?"
Dat was het wel, want er kwam een tijger op haar af. Dat is wel reëel inderdaad. Ik vroeg haar wat ze probeerde te beschermen en opeens zag ze ook een kind, dit lukte niet helemaal. Het was lastig.
Ik vroeg haar om de tijd iets vooruit te spoelen en vroeg wat er dan gebeurde.
Dan was er weer niets aan de hand. Ik vroeg wat er was gebeurd met de tijger.
Die was gewoon weer weggegaan.
Gebruikmaken van symbolen
De tijger benoemde ik als symbool. Van kracht, gevaar en alleen. Een tijger is vaak alleen. Lijkt nergens bang voor en toch heeft die Sita met rust gelaten. Dat is toch best interessant.
“Dus die hoef je niet meer te beschermen. Ook niet voor de tijger, want blijkbaar hoeft die niets. Ook al leek het reëel, er gebeurde niets. Wat gebeurt er nu?”
Het gaf haar al een gevoel van rust.
Toen wilde ik dat ze verder terugging naar weer een ander leven. Hierover gaf ik deze suggestie:
“Een ander leven van bescherming... of, misschien als gevaar op je afkomt, ik tel van 1 tot 3. Dan knip ik in mijn vingers en ben je in een ander leven. Nog een ander leven. Ook dit patroon, waar ook ongeveer dit patroon is: '1, 2, 3.' Nu, waar ben je nu?"
Nu had ze een leven in de Egyptische tijd, er was veel chaos en mensen die overal naartoe rennen. Dit kwam ook door gevaar.
Ik gaf de suggestie om de tijd vooruit te spoelen, zodat ze het gevaar kon zien en vroeg wat het was.
Het was weer een tijger. Die kwam op haar af en is gaan zitten. Ik vroeg of ze hem kon aaien. Dat was het geval.
“Er is niets om bang voor te zijn. Dat was er al nooit. Je dacht dat er gevaar kwam, maar het is geen gevaar … Het is je bescherming. De tijger is er voor jou. De tijger is er om jou te beschermen. Om die chaos te verdrijven, want nu is er geen chaos als die tijger naast je zit toch?”
Die was er inderdaad niet.
“Dus die tijger kan je meenemen door alle levens heen. Egypte, de middeleeuwen. Lekker die tijger aaien. Die beschermt jou en het kind dat daar is. Die tijger neem je symbolisch gezien ook mee naar dit leven. Dus neem hem mee “ik heb de tijger, ik heb de rust, het is oké” alle chaos is weg.
Terwijl je zo in die witte ruimte bent en je kijkt terug naar de middeleeuwen en de Egyptische tijd en het leven waar je nu bent. Het zijn telkens dezelfde patronen. Het is precies andersom …het zorgt ervoor dat chaos verdwijnt … Nu je die realisatie hebt en door je heen laat gaan. Je voelt steeds meer rust en rust. Ik wil dat je nu weer opgroeit en eigenlijk gewoon zo de baarmoeder in gaat met de zielen erbij … dat leek ook chaos, maar misschien is het toch anders … Je groeit op, je wordt geboren, je groeit op en je wordt 1, 2, 3, 4, 5 jaar symbolisch met de tijger erbij die ervoor zorgt dat er geen chaos op je hoofd, op je huid, in je lichaam, om je heen is. En je groeit op … je wordt 10 15 jaar, de hele puberteit tot nu, helemaal. Nu voel je contact met de bank. Wat gebeurt er nu? Hoe voelt het nu?”
Het voelde veel lichter. Ik vroeg haar ook hoe haar huid nu voelde. Ook daar leek het alsof er iets vanaf was gegaan.
“Ja, de chaos is ervan af gegaan. Want er was al nooit gevaar. Je dacht het wel “oh nee” totdat het er was. Toen was het gewoon “Oh dit is gewoon mijn tijgertje. Die zorgt ervoor dat de chaos verdwijnt”, vaak blijkt onze grote angst de grootste vriend te zijn. Je hebt je angst aangekeken en toen bleek dat. Je tijger topper!
Dan tel ik zo van 1 tot 5, bij vijf zeg ik ogen open helder en fris. Op dat moment doe je je ogen open, ben je helder en fris voel je je simpelweg fantastisch, vrij, blij en vrolijk in de wetenschap dat de chaos te is verdwenen. Er is rust, er is ruimte en er is bescherming. Eén je voelt het contact met de bank. Twee, je krijgt meer en meer energie in je lichaam. Drie, haal een keer diep adem (ademt zelf hard in) vul je longen met zuurstof. Vier, longen schoon, keel schoon, mind is helder, hoofd is helder, de tijger is je beste vriend 😊. Vijf, ogen open, helder en fris, simpelweg fantastisch.”
Sita deed haar ogen open met een grote glimlach. Ze voelde zich heel goed, het voelde als een hele verademing.
Haar huid tintelde een beetje, maar het voelde wel goed.
“Het tintelt de goede kant op” zei ik hierover.
Die tijger was haar symbool. Wat ik haar wilde aanraden was om een tijgeroogsteen te halen. Dit kan werken als een mooi symbool om bij haar te dragen als idee dat die erbij is om de chaos weg te houden.
Bekijk hier de hele sessie:
Wil jij net als ik mensen kunnen helpen met symbolen en hypnose? Kom dan eens naar de gratis online masterclass.
Of schrijf je direct in voor een van onze opleidingen. In de eerste opleiding begin je met het werken met symbolen.
Bronnen:
