Polariseren: waarom het nergens toe leidt
14 januari 2022 
6 min. leestijd

Polariseren: waarom het nergens toe leidt

De maatschappij is gepolariseerd. Dit is een uitspraak die je vaak leest in de krant. Het interessante is dat dit heel makkelijk gaat, zelfs makkelijker dan je denkt. Iets wat je bijvoorbeeld vaak hoort wat slecht is, is dat er polarisatie is waarbij rijke mensen steeds rijker worden en arme mensen steeds armer[1]. Een andere uitspraak is dat het aan de media ligt[2], dit is bijvoorbeeld waarom Poolse politici kritiek hebben op hun media.

Sociale media krijgen ook vaak de schuld van polarisatie, zoals in Engeland tijdens het Brexit-debat[3].

Bij polariseren heb je eigenlijk drie partijen in plaats van twee. De ene partij krijgt net iets meer dan de ander en de derde partij kijkt er lekker tegenaan. 

Polariseren gaat heel makkelijk

Zo werkt het bij alles en iedereen. We vinden altijd wel iets van iemand en dat kan al het begin zijn van polariseren.

Zo vind ik sommige uitspraken best grappig als het gaat om polariseren. Als iemand begint met “Jongens laten we nu niet zo polariseren”, dan weet ik al dat er iets van polarisatie komt. Meestal zoiets als: “Wat maakt het nu uit dat de een zus denkt of doet en de ander zo?” Die vraag alleen al heeft een vooronderstelling dat het al wat uitmaakt, anders stel je die vraag niet. Blijkbaar maakt het uit. Je gaat zelf polariseren.

Laten we met zijn allen verbinden in licht en liefde. Maar wat nu als ik dat niet wil? Dan hebben we een uitdaging, want dan ben ik er niet bij.

Een andere polarisatie is dader en slachtoffer. Op sociale media was zo’n verhaal een tijd geleden helemaal viral gegaan. Er was bijvoorbeeld een meisje, jongen of transgender in elkaar geslagen. Een meisje dat niet wist wat ze nu was of wat haar seksuele identiteit was. Ze was in elkaar geslagen door jongens. Dit kwam helemaal op sociale media en haar vader had er ook een foto over geplaatst. Daarop kwam de quote: “Jij mag zijn wie jij bent, en ik mag zijn wie ik ben.” Dan vraag ik me af of iedereen die dat gedeeld heeft het ook meende.

Dus oké, het slachtoffer mag zijn wie hij of zij is. Absoluut mag diegene zijn zoals hij of zij is en iedereen mag dat. Daar ben ik het mee eens. Of je nu denkt dat je een man, een vrouw of een kanarie bent, dat meen ik.

En die dader dan? Nee, die niet.

Die is interessant hè?

Als jij mag zijn zoals jij bent, een dader, dan mag ik zijn wie ik ben, het slachtoffer.

En iedereen deelt dat. Regenboogvlaggetjes en andere dingen, want ‘we steunen jou’. Die ander mag dat niet. Je mag niet iemand in elkaar slaan. Dat mag ook niet volgens de wet.

Oké, dus iedereen mag zijn wie diegene is binnen de kaders van de wet.

In Polen mag je geen homo zijn van de wet. Dat wordt dan niet bedoeld, want die wet is weer niet goed.

De wet in een land in het Midden-Oosten waar vrouwen niets mogen? Nee, dat mag ook niet.

Dus oké, wij gaan bepalen wat in andere landen wel en geen goede wetten zijn. Dus onze wil is wet of onze wet is onze wil en alles wat daarin past is prima. Die hoort erbij en de ander niet.

Dat bedoel ik met polariseren.

Polarisatie verminderen door te verbinden in licht en liefde

Als jij werkelijk verbindt met licht en liefde, dan snap je ook de groep jongeren die haar in elkaar heeft geslagen. Dan voel je daar net zo veel liefde voor als voor dat meisje.

Dat is de essentie van spiritualiteit in Spijkerbroek. Ik vind dat ik mag zijn zoals ik ben, dus moet ik ook accepteren dat andere mensen zijn zoals zij zijn.

Dit is heel makkelijk gezegd, maar dit is nog vrij lastig om te doen.

Wat dan als die vent een verkrachter is? Nee dan niet, maar wat als het een moeder is die haar kinderen heeft mishandeld of verwaarloosd? Nee, dat ook niet.

Maar wat als die moeder nu honderd uur in de week werkt om eten op tafel te zetten en dat de kinderen daardoor verwaarloosd raken en dan opeens gewelddadig worden? Ja, dan weet je het al snel niet meer.

Uiteindelijk kun je alleen bij jezelf blijven, dus ‘ik mag zijn zoals ik ben’. Dat mag van mezelf. Met al mijn eigenaardigheden, gekkigheden en schaduwkanten. Maar zelfs schaduwkanten wil ik niet gebruiken, want dan polariseer ik mezelf.

Maar er zijn wel dingen die je niet zegt en die blijven dan in het donker, in de schaduw.

Trauma’s blijven op die manier vaak ik je schaduwkant. Een kant van je die je niet durft te laten zien. Die iedereen wel ziet, want hij komt er altijd doorheen schijnen.

Daarom is het goed om trauma’s op te lossen.

Maar ik mag dus zijn wie ik ben met alles erop en eraan en ik ga ermee aan de slag om problemen en trauma’s op te lossen. Als ik dan mag zijn wie ik ben, is dat oké.

Als iemand anders dan op zijn manier de zeikerd van de buurt wordt, dan heb ik dat te accepteren en zelfs te respecteren.

Misschien moet ik er zelfs met compassie naar kijken.

Zelfs naar de moordenaar, verkrachter en de groep die mensen in elkaar slaat en die zomaar iemand vermoord. Kun je dat?

Dat is niet makkelijk, dat is het moeilijkste wat er is.

Maar als we allemaal 1éénzijn, dan hoort die er ook bij.

Geen ‘behalve die…’


Zie elkaar en verbind in licht en liefde.


Ik kan dat ook niet altijd. Als ik dat nieuwsbericht lees krijg ik ook in een keer medelijden met het slachtoffer en vind ik ook meteen wat van die andere groep. Totdat ik de quote zag, toen dacht ik: “Als ik mag zijn wie ik ben, dan mogen de anderen ook zijn wie zij zijn.”

Beluister ook deze podcast:

https://open.spotify.com/episode/1UuqpRFL9Zj0vruLbFXVVy?si=940dde5a6e4a4de3

Niet meegaan in polarisatie

Zoals ik aan het begin van dit blog al stelde zijn er bij polarisatie drie partijen. De derde partij die kijkt vooral naar de polarisatie, maar probeert er niet aan mee te doen. Hoe lastig dit ook is. Dit voorkomt ook dat je verandert in een extremist van een van de twee polen/kanten.

Polarisatie is namelijk ook iets dat gebeurt op individueel niveau. Praktisch gezien betekent dit vaak dat je een behoorlijke bias hebt in de kennis over een bepaald onderwerp. Je wilt maar op één manier naar een bepaald thema kijken en ziet het thema ook alleen via die ene interpretatie. De andere kant kun je niet meer zien en je krijgt ook mentale dissonantie als je informatie krijgt die jouw ideeën over het thema tegenspreken. Als je dan weer iets tegenkomt dat wel één met jou is, dan is het des te leuker om je daarin te verdiepen en dan ga je automatisch nog verder de polarisatie in en word je nog iets extremer. 

Dit kan zelfs een probleem zijn voor mensen die beslissingen moeten nemen, zoals politici. Als ze snel een beslissing moeten nemen is er vaak geen ruimte meer om nieuwe informatie mee te wegen bij het nemen van de beslissing. Dus dan worden er besluiten genomen zonder dat alle informatie overwogen kan worden[4]

Door je alleen al bewust te zijn van dit fenomeen kun je makkelijker afstand nemen bij onderwerpen die je in eerste instantie aangrijpen. Zoals het verhaal van het meisje, daar heb ik afstand van kunnen nemen om te overwegen waarom die jongeren dat hebben gedaan en uit wat voor milieu je zou kunnen komen om dat te kunnen doen. Dus met compassie gekeken naar beide kanten. 

Het loslaten van die polarisatie kan op meerdere manieren. In eerste instantie is het je bewust zijn van wat je polariseert tegen je medemens al een hele goede eerste stap. 

Daarnaast kun je je afvragen waarom je een thema zoveel belang geeft dat je het thema de macht geeft om het jou te laten opzetten tegen andere mensen. Dit zijn vaak je overtuigingen. Die kun je onderzoeken en veranderen met hypnotherapie, bijvoorbeeld door regressie. Op die manier kun je achterhalen hoe niet logisch en niet helpend bepaalde gedachten eigenlijk zijn en dat maakt het makkelijker om meer de derde partij te zijn bij een polariserend thema. 

Daarnaast kun je ook dagelijks bepaalde suggesties die je helpen om je niet te laten meeslepen in polarisaties herhalen, zoals:

Een wereld zonder vijanden is de beste wereld.

Iedereen doet zijn best om de wereld beter te maken.

Ik hoef niet over alles een mening te hebben.

Iedereen is gelijk, zonder uitzonderingen. 

Ik hoef geen partij te kiezen.

Dit zijn slechts voorbeelden, afhankelijk van jouw overtuigingen en hoeveel last je hebt van de polarisatie in jezelf kun je andere suggesties krijgen van een hypnotherapeut. Daarnaast zijn er nog tal van andere hypnosetechnieken die je kunnen helpen om niet mee te gaan in polarisatie.

Wil je meer weten over hoe hypnose werkt? Kom dan eens naar de gratis online masterclass over hypnose.

Of schrijf je in voor een van onze opleidingen. Ideaal als je jezelf of andere mensen wilt helpen. 

 

Over de schrijver
Edwin Selij is eigenaar en oprichter van Hypnose Instituut Nederland en geeft trainingen in Hypnose. Hij is auteur van de boeken 'Je hebt het niet je doet het' en 'Breek Je Vrij!' en komt regelmatig op radio en TV om te praten over hypnose. Hij is de nummer 1 Hypnose Trainer van Nederland en geeft al jaren hypnose trainingen. Hij was de eerste in Nederland die moderne hypnotherapie via livestream ging onderwijzen.
Reactie plaatsen