“Ja onze kinderen zijn zo speciaal, ze zijn zo goed, het is ongelofelijk. Onze kinderen gaan de wereld veranderen. Ze moeten echt goed onderwijs krijgen, want deze persoontjes zijn uniek.” Een tijd geleden hoorde ik op het terras mensen praten over hun kinderen. De één zei: “Mijn zoon is zo spiritueel en artistiek. Oh en mijn dochter is dat ook, en ook nog eens heel gevoelig.”
De superlatieven schieten tekort, bij wijze van spreken. Dat je het gevoel krijgt alsof ze zaten te praten over de nieuwe Leonardo Da Vinci of Boeddha. Het was gewoon waanzinnig, er werd next level over deze kinderen gepraat. Behalve dat het kind niet eens normaal zijn appelsap kon drinken, was het natuurlijk geniaal.
De wedstrijd van ouders
Veel ouders zitten op deze manier in de wedstrijd. Ze gaan naar de school toe, en vinden dat de juf hun kind anders moet behandelen omdat die zo speciaal is. Het kind heeft allerlei gebreken of juist talenten. “Mijn kind heeft een gigantisch IQ, hij is hoogbegaafd”. Dat soort ideeën. Voor een ouder is het kind altijd speciaal, zou je kunnen zeggen. Dat geldt ook niet voor iedere ouder, maar bij wijze van spreken. Ik denk dan: “Oké, en jij niet dan? Jij bent niet meer speciaal?” We gaan het dus niet meer over jou hebben, want je hebt je ego gekopieerd. Alle kwaliteiten die jij volgens jezelf mist, ga je nu projecteren op het kind, en die moet vervolgens presteren.
In jouw leven is het allemaal mislukt, of misschien gaat het wel oké, maar nu heb je de kans om de nieuwe Messi, Einstein of Elon Musk te creëren. Dat is je hoop. Je hoopt misschien wel op een artiest, een grote muzikant of een schrijver, maar voor 99.9% geldt: het is hetzelfde. Het wordt niet veel beter. Dat is voor sommige mensen een teleurstelling, maar het kan ook veel rust geven. Je kunt ook denken: ‘Ze hebben hun eigen leven’. In plaats van dat je jouw leven – wat misschien volgens jou mislukt is – gaat projecteren op je kinderen.
Je hebt nu een kans om al die gevoelens en al die verwachtingen te transformeren zodat je deze niet doorgeeft aan je kinderen. Je bent je waarschijnlijk niet eens bewust van het feit dat je dit doet, maar je projecteert al je verwachtingen op je kinderen. Het ding is: dit gaat zeer waarschijnlijk mislukken. In het ergste geval ben je erg teleurgesteld. Je kind gaat juist iets doen waarvan je altijd hoopte dat het écht niet zou gebeuren. Dan wordt die Leonardo Da Vinci één of andere vrouwenmepper of die Einstein wordt een junkie. Deze scenario’s wil natuurlijk niemand. Dan valt ineens je hele wereld uit elkaar. Deze scenario’s kunnen echter wel vaak gebeuren wanneer je start met projecteren.
Je projectie loslaten
Alles wat jij op je kinderen projecteert, is vals. Je kan het in principe nooit goed doen, omdat je niet eens weet wat goed is. Je kunt die projecties dus meteen loslaten. Hoe meer je het kan loslaten - in de zin van: ‘Mijn kinderen hebben hun eigen leven’ - hoe groter de kans dat het positieve wél gebeurt. Het scenario dat je misschien in je hoofd hebt, of dat je leuk zou vinden als het zou gebeuren, gebeurd paradoxaal genoeg, eerder. Er is een grotere waarschijnlijkheid dat het nog steeds niet gebeurt, maar het maakt je niet meer uit. Je laat het los. ‘Het zou leuk zijn als iets gebeurt’, is heel wat anders dan: ‘dit moét gebeuren’.
‘Als mijn kinderen maar gelukkig zijn’. Zelfs dat is een projectie. Je kinderen mogen zelf weten of ze gelukkig zijn… Misschien worden ze wel depressief. Dat gun je natuurlijk niemand, maar goed, de heftige dingen in het leven kunnen achteraf ook een cadeau zijn. Je kinderen op hun bek laten gaan, of ze tegen de deur aan laten lopen, kan soms waardevoller zijn dan wanneer je ze constant in bescherming neemt.
Wil je toch wat voor je kinderen betekenen, ga dan aan jezelf werken. Laat los van die verwachtingen en die resultaten die jij graag zou willen zien. Los onbewuste trauma’s van jezelf op, zodat jij ze niet meer kunt doorgeven aan je kinderen. Los het helemaal op, heb er vrede mee en probeer zoveel mogelijk te vergeven. Vergeef jezelf en vergeef anderen, zodat jij zo schoon mogelijk bent. Hierdoor ben jij niet meer een soort doorgeefluik, maar word jij een spiegel die alleen maar reflecteert. Je bent dan helemaal ‘niks’, in de positieve zin van: er valt niks te halen en er valt niks door te geven. Dat is lastig, want in principe geef je altijd wel wat door, daar ontkom je niet aan.
Los eerst je eigen problemen op
Als je iets wilt gaan nastreven, doe dat dan. Bedenk dan: ‘Mijn kinderen zijn nu klein, ik wil dat ze juist hun eigen leven kunnen leiden. Ik wil dat ze de dingen kunnen doen die ik niet durfde of kon doen’. Ga dan na wat jou heeft belemmerd om het niet te doen, en los dit helemaal op. Maak het schoon bij jezelf, dat is belangrijk. Wanneer het je vervolgens niks meer doet, weet je dat het opgelost is. Komt er bijvoorbeeld een trauma van 20 jaar geleden alsmaar naar boven? Kun je nog steeds nachten niet slapen door een gebeurtenis? Of geef jij andere mensen de schuld van jouw trauma? Dan weet je dat er iets is dat je nog moet oplossen. Doe je dat niet, dan kan je het doorgeven aan je kinderen.
Ik denk dat het niet handig is om allerlei gebeurtenissen emotioneel te gaan herbeleven. Neem 4 en 5 mei als voorbeeld, waardoor we ieder jaar opnieuw herbeleven. We zullen deze gebeurtenis echt niet vergeten, want we leren het onder andere op school. Maar wil je er echt iedere keer weer zo’n emotionele lading aan geven? Ik denk dat als je zo’n trauma laat bestaan, dat het trauma weer nieuwe ‘oorlogen’ gaat opzoeken, verwelkomt en misschien wel creëert. Ik pleit voor een trauma vrije samenleving, maar goed ook dat is een utopie.
Je kunt dit natuurlijk wel voor jezelf doen zodat een trauma in jouw generatie wordt opgelost. Je zult zien dat je dan ook veel makkelijker verwachtingen kunt loslaten. Ineens heb je dan – paradoxaal genoeg – een grotere kans dat de dingen waarvan je hoopte dat ze zouden gebeuren toch daadwerkelijk zullen gebeuren.
Luister ook de podcast:
Wil je meer weten over hypnose? Kom dan eens naar de gratis online masterclass.
Of schrijf je in voor een van onze seminars of opleidingen.
Corry Vdf Van der Schouw
op 27 Aug 2022