Zelfacceptatie kan een belangrijke oplossing zijn voor veel problemen in het leven. Wanneer iemand bijvoorbeeld moeite heeft met relaties, zowel romantisch of in het algemeen, kan zelfacceptatie een belangrijke stap zijn om jezelf te beschermen tegen afwijzing.
Het is vaak iets wat je gebruikt om een hoofdstuk in je leven af te sluiten, om vol frisse moed, met een duidelijke basis verder te gaan.
Als je bijvoorbeeld jezelf even helemaal niet leuk vindt, omdat je bijvoorbeeld vriendschappen, je relatie of baan bent kwijtgeraakt. Dan kan zelfacceptatie je gevoelens van lage zelfwaardering neutraliseren. Het verbetert dan direct je zelfvertrouwen[1], zoals het vertrouwen dat alles wel weer goedkomt.
Zelfacceptatie gaat over jezelf accepteren, ook al accepteren anderen je niet of ook al vind je eigenlijk dat je niet goed presteert. Het lijkt eigenlijk heel erg op het onvoorwaardelijk accepteren van anderen. Dan accepteer je ook iemand zoals hij of zij is en zonder je druk te maken hoe “goed” hij is in iets.
Zelfacceptatie in relaties
In een romantische relatie is het belangrijk om jezelf te accepteren én de ander, onvoorwaardelijk[2]. Die acceptatie kan veel spanning wegnemen en voor jezelf een goed punt zijn om te accepteren dat iets nu eenmaal is gegaan zoals het is gegaan. Of dat je bepaalde karaktereigenschappen gewoon niet hebt.
Als je bijvoorbeeld een sloddervos bent, kan zelfacceptatie je helpen om bijvoorbeeld de keuze te maken om dan toch maar te investeren in een schoonmaakster. In plaats van eindeloos ruzie maken over wie de zooi nooit opruimt of wie niet schoonmaakt of iets dergelijks.
Zelfacceptatie bij angsten, depressie en stress
Maar niet alleen in relaties speelt zelfacceptatie een rol. Ook als je feedback krijgt op je werk bijvoorbeeld kan de mate waarin je jezelf accepteert bepalen in hoeverre jij je iets van de feedback aantrekt of niet.
In een onderzoek waarbij studenten deden alsof ze een presentatie moesten houden kregen ze daarna feedback. Die feedback kon positief, neutraal of negatief zijn.
In het onderzoek kwam naar voren dat leerlingen die een hoge mate van zelfacceptatie hadden zich veel minder van de feedback aantrokken, zowel positief als negatief, dan mensen met een lage mate van zelfacceptatie.
Dan was er ook nog getest hoe dit samenhing met angst en depressie.
Bij angstige mensen met een lage hoeveelheid zelfacceptatie kwam naar voren dat die veel minder tevreden waren met positieve feedback dan met negatieve feedback. Alsof ze complimentjes maar lastig te accepteren vonden.
De tevredenheid voor neutrale of negatieve feedback was ongeveer gelijk.
Voor mensen met depressieve klachten gold dat ze heel tevreden waren over neutrale en negatieve feedback, maar minder over positieve feedback. Terwijl mensen met een hogere mate van zelfacceptatie en depressie de negatieve feedback duidelijk minder waardeerden.
Zelfacceptatie zorgt dus ook voor bescherming tegen negatieve feedback, zelfs als je depressieve klachten hebt.
Mensen met depressieve klachten en een hoge mate van zelfacceptatie waren ook meer tevreden over positieve en neutrale feedback, dan negatieve feedback[3].
Volgens de onderzoekers laat dit zien dat totale zelfacceptatie een beschermende functie heeft voor mensen die last hebben van een depressie of angst tijdens een stressvolle situatie. Daarbij hadden mensen met een lage hoeveelheid zelfacceptatie ook meer last van angst en depressie. Die was dus dieper dan bij mensen met deze klachten die zichzelf wel accepteerden.
Daarbij zorgt zelfs positieve feedback voor angst als je een lage mate van zelfacceptatie hebt.
De onderzoekers geven daarom ook aan dat de gebeurtenis zelf niet zorgt voor meer of minder angst, maar de kijk die iemand heeft op de gebeurtenis.
Laat dat nu net iets zijn wat je kunt beïnvloeden met hypnotherapie.
Zelfacceptatie bij trauma
Ook wanneer je last hebt gehad van een trauma kan zelfcompassie je helpen om dit trauma een plekje te geven. Hoe groter het trauma, hoe meer invloed zelfcompassie heeft om je te helpen[4].
Zelfcompassie houdt ook meer in dan alleen lief zijn voor jezelf. Er is ook mindfulness voor nodig en begrip van wat menselijk is.
Lief zijn voor jezelf is begrip en geduld hebben voor jezelf, zeker in moeilijke tijden.
De menselijkheid gaat ook over hoe je verbonden bent met andere mensen, zelfs als je iets naars hebt meegemaakt. Je bent niet de enige en je kunt er met andere mensen over praten.
Met de mindfulness kun je stressvolle of pijnlijke situaties met een grotere afstand bekijken, waardoor je jezelf er minder mee identificeert. Ook doordat je met mindfulness situaties bekijkt zonder er een oordeel over te vormen, dus ook niet over jezelf[5].
Dit is ook iets wat je kunt oefenen met een hypnotherapeut.
Zelfacceptatie om je zelfwaardering te verbeteren
Je zelfvertrouwen en zelfwaardering verbeteren is iets waarbij mindfulness en zelfacceptatie ook een grote rol spelen. Onderzoek bij 167 studenten laat zien dat studenten die meer mindfulness hadden, vaker een hoger zelfvertrouwen hadden en een hogere mate van zelfacceptatie.
Het hangt dus ergens allemaal met elkaar samen.
Hypnose voor meer zelfacceptatie
Hypnose helpt mensen om veranderingen te maken in hun “kijk” op dingen. Gedachtegangen en gevoelens over bepaalde onderwerpen en situaties kun je veranderen met een combinatie van hypnose en cognitieve gedragstherapie. Dit is onder andere in te zetten voor meer zelfacceptatie[6].
Zelfacceptatie kan zelfs een belangrijk onderdeel zijn in hypnotherapie om andere problemen te verwerken.
In het geval van zelfacceptatie heeft dit ook vaak te maken met hoe je denkt dat iets “hoort” te zijn. Zo had ik eens een cliënt die van haarzelf niet “mocht” genieten van bijvoorbeeld lekker eten. Hierdoor vond ze veel eten “vies” en nam ze meestal een boterham met ham en kaas.
Niet handig, maar tijdens de hypnotherapie kwamen we erachter dat ze dingen eigenlijk niet vies vond, maar het haarzelf niet gunde.
Dit accepteren als een feit, een beetje zelfacceptatie, gaf haar het goede beginpunt om de manier waarop ze met voeding omging te veranderen.
Het onderdeel mindfulness, namelijk je bewust worden van iets, was voor haar van belang voor de zelfacceptatie. Die mindfulness creëer je als hypnotherapeut door mensen bewust te maken van bepaalde invloeden in hun leven.
Met de regressietechniek ga je bijvoorbeeld terug naar het eerste moment waarop een bepaald gevoel is ontstaan. Bij haar was dat dus het gevoel “ik mag niet genieten”. Dit eerste moment was een voorval met haar moeder.
Vervolgens wil je de menselijkheid van dat moment laten zien. Want het kunnen soms hele kleine dingetjes in je leven geweest zijn die voor belemmerende overtuigingen hebben gezorgd, en dat kan soms lastig verkroppen zijn.
Dus wat doe je dan? In dat geval kun je iemand helpen door de situatie opnieuw te bekijken met de kennis van nu. Een dergelijke situatie is namelijk meestal een moment uit de kindertijd en dan heb je gewoon nog niet alle inzichten die je nu wel hebt.
Door je in te leven in hoe je toen was, en wellicht zelfs je moeder, kun je de menselijkheid van het moment ook erkennen en dat helpt ook om jezelf te accepteren.
Daarna kan je als therapeut werken aan de verandering die nodig is.
Zelfhypnose voor zelfacceptatie
Daarnaast kunnen mensen huiswerk meekrijgen om zich bewust te worden van momenten waarin ze zichzelf maar lastig accepteren. Momenten van zelfkritiek bijvoorbeeld.
Zelfhypnose kan bijvoorbeeld gebruikt worden om angsten te verminderen en om suggesties vast te houden[7], zoals post hypnotische suggesties.
Je kunt bijvoorbeeld suggereren:
“Je gaat merken dat je jezelf steeds meer en meer accepteert en steeds liever voor jezelf bent. Als je in een situatie komt die je niet prettig vindt kun je dat accepteren en reageren op signalen uit je omgeving. Je kunt accepteren dat je je voelt zoals je je voelt, zonder daar direct verandering in te willen brengen. Je kunt kalmte bewaren door rustig te blijven en te ontspannen.”
Dit is slechts een voorbeeld. Afhankelijk van iemands problemen kun je ook een andere post-hypnotische suggestie geven.
Hypnose leren
Wil je meer weten over hypnose en hoe je daarmee jezelf of andere mensen kunt helpen? Kom eens naar onze gratis masterclass.
Of schrijf je in voor een van onze evenementen en opleidingen.
Klik hier voor meer informatie over onze opleidingen.
Heb je een vraag over hypnose leren? Plan hier een gesprek in.
Bronnen:
[1] https://www.jstage.jst.go.jp/article/jjpsy1926/67/4/67_4_327/_article/-char/ja/
Ueda, T. (1996). [Self-acceptance as adaptively resigning the self to low self-evaluation].. Shinrigaku kenkyu : The Japanese journal of psychology, 67 4, 327-32 . https://doi.org/10.4992/jjpsy.67.327.
[2] https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4614-6806-6_12 Broder, M. (2013). Self-Acceptance and Successful Relationships. , 215-227. https://doi.org/10.1007/978-1-4614-6806-6_12.
[3] https://suvremena.nakladaslap.com/en/articles/abstract/?id=2016-19-1-6 Popov, S., Radanovic, J., & Biró, M. (2016). Unconditional self-acceptance and mental health in ego-provoking experimental context. Suvremena Psihologija, 19, 71-79. https://doi.org/10.21465/2016-SP-191-06.
[4] https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S2212144714000763?via%3Dihub Yadavaia, J. E., Hayes, S. C., & Vilardaga, R. (2014). Using acceptance and commitment therapy to increase self-compassion: A randomized controlled trial. Journal of Contextual Behavioral Science, 3(4), 248-257. https://doi.org/10.1016/j.jcbs.2014.09.002
[5] https://link.springer.com/article/10.1007/s10942-007-0059-0 Thompson, B., & Waltz, J. (2008). Mindfulness, Self-Esteem, and Unconditional Self-Acceptance. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 26, 119-126. https://doi.org/10.1007/S10942-007-0059-0.
[6] https://link.springer.com/article/10.1007/s10942-010-0121-1 Milburn, M. (2011). Cognitive-Behavior Therapy and Change: Unconditional Self Acceptance and Hypnosis in CBT. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 29, 177-191. https://doi.org/10.1007/S10942-010-0121-1.
[7] https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1586/ern.09.140 Gov, P., & Source, H. (2010). Hypnosis in the treatment of anxiety- and stress-related disorders. Expert Review of Neurotherapeutics, 10, 263 - 273. https://doi.org/10.1586/ern.09.140.