Onlangs hielp ik iemand die een hele interessante angst had. Ze was namelijk bang om te werken. Dit is natuurlijk een vrij ruim begrip, dus ik vroeg even door waar die angst nu aan lag.
Je kunt namelijk allerlei soorten angsten behandelen met hypnose[1], maar het is niet zo dat er één aanpak is voor alle soorten angsten. Per cliënt kan de aanpak verschillen.
Bij het idee dat ze een baan zou moeten vinden werd ze al misselijk. Dit ging ook over het gevoel dat ze dan ergens naartoe zou moeten gaan.
Boodschappen doen ging prima, ergens heengaan was niet echt het probleem.
Maar als het idee van de baan erbij zit, dan ging het weer mis. Dan had ze namelijk ook te maken met werkdruk die ze eventueel niet aan zou kunnen.
Toen gaf ik haar de suggestie dat als ze de werkdruk niet aan zou kunnen, dan kon ze gewoon weer stoppen met werken. Weer niet werken net als nu, en dat gaat eigenlijk prima. Daar was ze het wel mee eens.
Toen ik haar vroeg wat ze zou willen doen had ze eigenlijk ook geen antwoord, maar niemand doet eigenlijk helemaal niets.
Het is ook belangrijk om te doen wat je leuk vindt. Als je namelijk angst krijgt voor je werk, omdat het gewoon niet bij je past, is dit helemaal niet handig voor je gezondheid[2]. Angst om te werken overwinnen is dus handig, maar alsnog is het handig dat je je werk leuk vindt.
Dus vroeg ik haar wat ze nu deed.
Op dit moment schilderde ze veel. Dus een leuke baan zou kunnen zijn om huizen te gaan schilderen. Als het mooi weer is, kun je lekker in de zon werken en bij slecht weer kan je lekker binnen de muren beschilderen.
Werkdruk wegnemen
Een manier om de werkdruk weg te nemen is door gratis te gaan werken. Aan de ene kant kun je dan namelijk voor jezelf verkennen of het werk wat voor je is. Aan de andere kant ben je dan ook totaal geen risico voor een ondernemer om je eens een kans te geven. Want als je niets kost, hoef je ook niet te presteren.
Ik gaf haar de volgende suggestie: “Stel je voor … Nou, is er een schilderbedrijf … Dan zeg je “Nou, ik wil bij jullie wel stage lopen of gewoon een beetje werken, een maandje of een weekje, voor niks.” Wat dan? Ja, om te kijken of dat wat voor me is, want ik wil ook niet dat jullie mij dan betalen, want ik heb geen zin in werkdruk. Maar ik wil wel even kijken of het wel voor me is. Hebben jullie iemand nodig voor hulp?” Ja, nou ja, voor niks dus … Nou, en stel je voor, je vindt het leuk. Nou, dan zeg je: "Nou, ik vind het eigenlijk wel leuk. Kan ik hier werken, dan wel betaald natuurlijk? Dan heb je al een beetje een idee.
Kijk, mijn zoon bijvoorbeeld, hè … die is 18 en ik zeg hem ook de hele tijd: Als jij wat wil gaan doen, dan moet je je diensten eerst gewoon gratis aanbieden. Want werknemers denken altijd “nee nee, ik moet eerst betaald krijgen, en dan doen we wat, hè”, maar ondernemers denken “Ik zal eerst even laten zien wat ik kan. En als jij dat tof vindt, kan ik vragen wat ik wil”. Oké, dat is heel anders. Maar dan hebben ze die waarde gezien. Dan denken ze: "Hey, zij is top om erbij te hebben, leuke meid, rustige meid, weet ik veel … al die kwaliteiten. Die heb ik al. Leuk, ze kan nog goed schilderen ook, ze leert snel." Ze vinden het leuk… Ja, die willen we graag bij, man.” Nou, en dan is het easy, dan is er geen sollicitatieprocedure … dan is er helemaal niks, want dan is het gewoon eigenlijk heel makkelijk … En er zijn heel weinig mensen die een gratis werknemer willen zijn, heel weinig. Maar dan kun je zien waar het heengaat.”
Herkaderen van werken naar helpen
Ik ging nog even verder, maar ik onderbreek de suggestie in dit blog even, omdat ik verder ging met het herkaderen van het idee wat je bij werken kunt hebben. Werken kan namelijk een lading hebben van dat je iets moet en dat dit voor jezelf is, maar werken is ook heel vaak het helpen van andere mensen. Door ernaar te kijken door de bril van “mensen helpen”, kun je ook de emotionele lading bij werken veranderen.
“Je kunt dan zeggen: “Nou ja, ik vind het gewoon moeilijk, weet je wel, om ergens zomaar te gaan werken, en ik vind dat lastig. En ik vind die werkdruk moeilijk. Ik wil je ook niet meteen een kosten jagen, daar heb ik helemaal geen zin in. Maar ik zou wel willen werken.” Nou, mensen, echt mensen, ondernemers, vinden dat top. Mensen die willen werken, die wil je. Je wil mensen die willen werken, al die druk weg, en je vaak gewoon: "Hey, kan ik hier gewoon helpen?" Dus niet werken, maar helpen. Kan ik jullie helpen, is dat wat?”
Toen vroeg ik haar hoe het nu voor haar voelde om te gaan werken. Het begon nu vreemd voor haar te voelen, maar ze was nog wel misselijk.
Dit kwam dan toch doordat ook nu ze dan een stap zou moeten zetten. Maar ja, die moeten mensen toch echt zelf zetten. Er komen geen mensen bij je aan de deur die aanbellen of je misschien voor ze kunt werken.
Overtuigingen belachelijk maken
Hiervan schoot ze al een beetje in de lach en als je kunt lachen om het probleem, dan is het geen probleem meer. Dus ik zette de komiek in mij even aan.
“Zou wel lekker zijn voor jou, dan hoor, dat er opeens gewoon schilder aan komt en die zegt “Nou weet je, ik kreeg opeens gewoon een heel sterk gevoel dat ik hier moet zijn… en nu ik kijk zo in de ogen van mijn nieuwe werknemer. Zou jij bij mij willen werken? Echt waar, ik heb bij jou hier nodig” dat je denkt: "Wow!" Ja, maar dat gebeurt natuurlijk niet … helaas misschien, of juist gelukkig maar”
Ze moest erg giechelen. Als ze moest nadenken over het zetten van een stap veranderde het gevoel al.
Voordeel ten opzichte van al werkende mensen
Het kan ook spannend voelen om je op de arbeidsmarkt te bevinden tussen allerlei mensen die al werken, maar als je nog niet werkt heb je ook een voordeel.
Dus het goede gevoel moest even versterkt worden en toen heb ik haar focus even geplaatst naar het voordeel van het punt waar zij nu zit.
“Jij kan nu kiezen wat je zou willen. Heel veel mensen zitten nu vast in een baan wat ze niet leuk vinden, allemaal gedoe dit en dat. Die willen misschien weg, maar kunnen niet weg, nou zekerheid en dan blablabla … maar allemaal gedoe, moeilijk, en dat maakt het ook moeilijk, hè?... Ook in hun hoofd... Ja, je hoeft dat niet. Hé, je hebt dat nu niet qua werk… Twee. Je gaat kijken of schilders je nodig hebben en misschien vind je er helemaal geen zak aan, dat kan. Weet je, dan ben je aan het schilderen en na een week… Denk je: Serieus? Ik word helemaal gek van mensen, allemaal Hongaarse liedjes zingen… Ik heb er helemaal geen zin in dan. Dan ga je gewoon weer weg.”
Ze gaf toen ook nog even aan dat ze op doeken kan schilderen. Dat was al iets wat ik dacht, maar ik had zelf nog niet zo sterk in de gaten dat daar werk in zat. Of je moet een galerij openen, exposities houden en dergelijke.
Je kunt natuurlijk ook je eigen schilderijen verkopen. Dit is niet per se makkelijker, maar het kan wel leuker zijn.
Webshopje erbij en Sabrina is geopend 24/7.
Als ze daaraan dacht nu begon het voor haar vreemd te voelen, juist omdat ze nu niet het gevoel had van het werk op afstand houden, maar juist het gevoel kreeg van “Hmm, daar zit wat in.”
Zelfs als je voelt dat je kunt werken, dan hoef je het nog steeds niet te doen. Niemand hoeft te werken. Dat heeft natuurlijk wel gevolgen, maar niemand dwingt je.
Ze is nu 26 jaar en niet werken kun je ook zo lang volhouden. Dat wilde ze niet, maar ik ken mensen die houden het al vijftig jaar vol. Dat wilde ze ook niet.
Dat is een goed startpunt, want je wilt het.
Toen vroeg ik of ze liever iets met haar handen doet dan met haar hoofd (achter een computer). Ze wilde liever met haar handen werken.
Ik noemde wat opties op om te zien hoe het voelde. Hovenier worden was het dus niet. En zo kun je een lijstje afwerken tot er wat overblijft dat je wilt doen.
We bleven toch een beetje hangen op het schilderen, daar werd ze zelf blijer van. Ik opperde nog wat toekomstbeelden van hoe ze dan schilder zou kunnen worden en hier werd ze alleen maar blijer van.
Als je eenmaal die stap hebt gezet. Als je eenmaal in “the game” komt, dan wordt het makkelijker. Opeens is het dan makkelijk. Het is net als dat naar de sportschool gaan moeilijker is dan in de sportschool zijn en iets doen. Want als je er eenmaal bent dan ga je wel wat doen. Dan ga je niet een uur staan kijken naar zwetende mensen. Dus dan doe je wel wat, maar ernaartoe gaan, dat is wel een uitdaging.
Ze zag nu steeds meer mogelijkheden in het schilderen. Ze kon het oude gevoel bij het idee van werken ook niet meer ophalen. Hoe meer ze het probeerde, hoe meer ze in de lach schoot (dan heb ik het echt heel goed gedaan 😉).
Ze begon al te denken in de richting van de galerij.
Toen gaf ik haar aan dat het een soort idee is. Het enige dat je hoeft te volgen is het idee. Dan volgt de eerste stap vanzelf weer. Ook in galerijen kun je kijken of je kunt helpen en wie weet wat daarvan komt.
Maar het begint bij jezelf. Je wordt ergens blij van en je volgt gewoon die blijheid. Dan komt het vanzelf allemaal goed.
Bekijk hier de hele sessie:
Wil jij ook mensen helpen die last hebben van angsten of andere problemen? Kom dan eens naar de gratis online masterclass voor een kennismaking met hypnose.
Of schrijf je direct in voor een van onze seminars of opleidingen.
Bronnen:
