Je hebt twee keuzes die je kunt maken. Kiezen voor angst of kiezen voor liefde. Eigenlijk is het heel simpel waarvoor je kiest. Als je kiest voor angst, dan hoef je alleen maar om je heen te kijken. Als je kiest om iemand of iets aan te vallen denk je dat je je daarmee verdedigt.
Liefde hoeft zich niet te verdedigen.
- Als je denkt dat je moet aanvallen, dan is dat angst.
- Als je denkt dat je aangevallen wordt, dan is dat angst.
- Als je denkt dat het belangrijk is om je te beschermen, dan is dat angst.
Eigenlijk is het alleen maar angst wat je om je heen ziet. Dus in die zin heb je al gekozen.
Maar waarom heb je dat in hemelsnaam gedaan?
Vaak komt het voort uit het zien van liefde als angst. Je bent misschien bang om liefde te voelen, om lief te hebben. Bang voor liefde in het algemeen. Bang om liefde te zien in je broeders en zusters.
Ongeacht de omstandigheden als je liefde niet in of om je heen ziet, dan zie je angst.
Dat is niet erg, het is wat het is.
Maar wat wel interessant is, is dat het niet waar is.
Angst wordt ook wel eens FEAR genoemd: False Evidence Appearing Real.
Dat vind ik een mooie term.
De angst is niet waar. Alles wat je projecteert is niet waar.
Wat daarachter zit wel en dat is liefde.
Voor jezelf kun je dus nagaan dat je kunt kiezen voor angst of liefde, maar met het idee dat je moet kiezen verlies je het al.
Want jij bent al liefde om mee te beginnen.
Liefde zien in je medemens is geen keuze, dat zie je gewoon.
Hele kleine kinderen zien dat ook in iedereen.
Die weten nog niet dat er een keuze is. Op een gegeven moment gaan ze kiezen. Kiezen wie ze zijn en wat ze gaan doen. Er komen allerlei keuzemogelijkheden op hun pad.
En opeens zit je in die wereld van keuzes en zeg je er is of angst of liefde.
Het is heel waarschijnlijk dat je angst ziet. Dat is wat veel mensen om zich heen zien.
Of je ziet dus in alles liefde en dan zie je hoe het werkelijk is. Maar dan zie je veel andere dingen ook niet meer.
Je projectie bepaalt wat je ziet
Dan zie je alleen de projectie van wie jij bent en dat is licht en liefde.
Je kunt liefde zijn en dit in iedereen zien, zie je dit niet? Dan zie je angst.
Veel mensen hoor ik ook zeggen dat je je leven of je huis moet beschermen. Dat je je huis op slot moet doen, omdat je huis anders leeggeroofd wordt.
Je kunt dus zeggen: “Vertrouw op God, maar doe wel je fiets op slot.”
Dat is ook zo wanneer je gehecht bent aan je fiets of bezittingen.
Als je hem op slot doet, omdat je wilt dat hij er gewoon is als je terugkomt, dan is dat veel prettiger dan je fiets op slot doen, omdat je bang bent dat hij gestolen wordt.
Liefde is ook niet logisch en niet goed te beredeneren. Redenatie doen we vaak juist vanuit angstige gedachten.
Onderzoek laat ook zien dat de hersens de hele dag druk bezig zijn met het inschatten van angstige situaties en neutrale situaties. Bepaalde activiteit in de hersenen zorgen er ook voor dat je gaat generaliseren[1]. Je oordeelt op een bepaalde manier over je buurman en vervolgens is iedereen die eruitziet als je buurman in je gedachten hetzelfde.
Liefde veroordeelt niet, ook niet over liefde.
We hebben toch vaak liefde verpakt in angst. Want je houdt van je medemens, maar hij moet je niet afsnijden, beledigen of iets doen wat je niet leuk vindt.
Als iemand dat wel doet, dan krijg ik de neiging om terug te beledigen. Dat is allemaal angst. Je doet dit om je gram te halen, dat voelt dan belangrijk, maar het is uiteindelijk helemaal niet belangrijk.
Want de belediging is mijn perceptie erover. Dat is angst en de volgende angstige reactie is dat ik mezelf moet verdedigen. Ik moet mijn gram halen.
Dit doe ik allemaal zelf.
Dus ik vind het vaak grappig als ik iets lees of hoor wat beledigend is.
Maar hoe doe je dit in het dagelijks leven?
Elke keer als je een aanvalsgedachte hebt, de neiging hebt om jezelf te verdedigingen, denkt dat iets niet goed is, wees je dan bewust dat dit angst is.
Dan vind je dat vaak heel raar. Angst? Maar door dat gevoel realiseer je je dat het geen angst is.
Het is juist liefde.
Woede en frustratie, het is allemaal angst. Angst dat je tekort wordt gedaan, dat je niet goed genoeg bent, angst dat iemand ergens mee wegkomt. Dat is niet waar.
Dan moet je jezelf er misschien wel honderd keer per dag aan herinneren.
Dat moet ik ook.
Ik krijg ook wel eens last van haat. Kan ik dat dan zien als liefde? Dat is work in progress.
Het is wel bevrijdend als je die liefde kunt omarmen. Dan kom je los van de strijd en de woede.
Door je te realiseren dat je alles is gegeven kun je makkelijker loslaten.
Als iemand anders succesvoller is, dan kun je dat zien als iets wat jij ook kunt.
Of je kunt juist blij zijn dat je een bepaalde rol niet speelt. Zoals de rol van zeikerd.
Daar moet je ze ook de credits voor geven.
Eigenlijk zijn er geen keuzes. Als je denkt ik moet dit doen of dat doen, dan is dat angst.
Je bent liefde. Dat is wat je bent als je geen keuze maakt.
Vraag jezelf: “Wat zou liefde doen? Wat zou jouw echte ik doen?”
Helemaal niets.
Maar je IK vindt het belangrijk om iets te doen. Om iets voor elkaar te krijgen.
Maar het leven gebeurt toch wel. Alles komt, of je er nu wat aan doet of niet. Of je nu kiest of niet.
Voel maar eens hoe het voelt om niet te kiezen. Dat is heel bevrijdend. Een keuze is vaak gebaseerd op angst. Misschien wel altijd.
Je kunt niet kiezen en het leven laten bepalen wat er gebeurt. Dan ga je vanzelf de dingen doen die je vindt dat je moet doen.
Beluister ook deze podcast:
https://open.spotify.com/episode/4NoCE33xgDQ6MGM5GUKl01?si=521da3a401024790
Kiezen voor liefde
Is het lastig voor je om het kiezen los te laten en gewoon mee te gaan met de flow? Dan toch nog even een stukje over hoe je praktische gezien kunt kiezen voor liefde.
Op deze manier voor liefde kiezen wordt ook onderzocht. Bijvoorbeeld in het onderwijs. Dit komt omdat je als docent in het onderwijs vaak een asymmetrische relatie hebt met je studenten en dat kan voor allerlei problemen zorgen. Onderzoekers geven aan dat bepaalde boeddhistische manieren van kijken naar studenten kunnen helpen om beter onderwijs te geven, bijvoorbeeld met:
Dus niet kiezen kan heel lastig zijn, maar je kunt wel denken bij zo’n angstige reactie. Wat als ik hier nu eens een oplossing zoek in liefde? Of in compassie en gelijkmoedigheid? Hoe zou ik mijn verdediging dan aanpakken?
Compassie kost vaak wel veel denkvermogen[3], maar ik kan het je heel makkelijk maken. Als iemand een vervelende opmerking maakt of iets doet waardoor je denkt dat je je gram moet halen, bedenk dan dat die persoon denkt dat hij zich aan het verdedigen is en dat hij/zij bang is.
Het is een bang persoon bij wie jij je gram wilt halen.
Dat voelt vaak al een stuk minder goed dan je gram halen bij een gemeen persoon.
Door er op deze manier naar te kijken kun je veel eenvoudiger liefhebben en toch nog op een aardige manier uit het probleem komen.
Waarom raak je getriggerd?
Een andere manier om met een triggerende situatie waarbij jij je gram wilt halen om te gaan is jezelf afvragen: “Wat is het in mij dat ik zo getriggerd raak? Hoe komt het dat ik nu wil uithalen?”
Deze vragen beantwoorden zorgt ervoor dat je jouw overtuigingen over hoe je moet functioneren onderzoekt. Hier kunnen hele interessante overtuigingen uit ontstaan en met name wanneer je je vervolgens afvraagt hoe logisch het is, kun je een niet helpende overtuiging eenvoudiger loslaten en meer leven vanuit licht en liefde.
Mentaal werk eenvoudiger maken
Merk je dat je heel snel angstig bent of je aangevallen voelt en het lastig vindt om licht en liefde te zien in de wereld? Dan kan hypnose je helpen om dit soort mentaal werk heel simpel en zelfs compleet overbodig te maken.
Hypnose kan je helpen om onbewuste overtuigingen over gevaar te veranderen, zodat je er minder last van hebt en met meer vrijheid kunt leven.
Wil je meer weten over hoe dit werkt? Kom dan eens naar de gratis online masterclass over hypnose.
Of schrijf je direct in voor een van de opleidingen van het Hypnose Instituut Nederland.
Bronnen:
