Wanneer je alles vergeet, hele gesprekken, de kussensloop om de kussens doen tijdens het bed verschonen, wat doe je ook alweer ergens? Die vergeetachtigheid dat was een probleem wat iemand mij opstuurde. Die persoon had er sinds twee jaar last van en dacht dat het wellicht te maken had met het overlijden van haar broer, twee jaar geleden.
Let op! Heb je last van vergeetachtigheid? Ga altijd naar een arts om te controleren of het niet iets medisch is.
Deze persoon dacht dus dat het niet iets medisch was, maar dat het ermee te maken had dat er geen afscheid genomen was van diens broer.
Dat kwam niet van die persoon, en sindsdien vergeet die alles. Voor mij was dat heel logisch. Ik denk dan gelijk 1 en 1 is 2.
Onderzoek laat ook zien dat mensen die last hebben gehad van iets traumatisch wat acute stress opleverde hierna vaker last hebben van vergeetachtigheid[1]. Daar komt nog bij dat het destijds corona was, dus er zal meer stress dan gebruikelijk zijn geweest.
Je wilt die hele situatie dan blijkbaar vergeten.
Gelukkig helpt hypnose bij het verwerken van trauma en het verwerken van stress.
Niet medische oorzaken van vergeetachtig zijn
Als je kijkt naar dit soort dingen die samenhangen. Dan kom je erachter dat sommige gebeurtenissen fysieke effecten kunnen hebben.
Die persoon dacht ook dat het wellicht een strategie was.
Dit is natuurlijk niet zeker, maar als je kijkt naar een strategie dan kan het best. We doen namelijk dingen omdat we ze belangrijk vinden. Heel vaak doen we dit onbewust.
Je doet veel vanuit plezier en pijn. Daar hebben we vaardigheden voor, strategieën.
Als we geen manier hebben om iets te vermijden of om iets te bereiken, geen strategie, dan bedenken we iets. Dit doen we niet per se bewust, maar onbewust.
Dus stel je voor dat je veel pijn hebt door een gebrek aan aandacht in je gezinsleven, dan ga je iets doen om aandacht, plezier, te krijgen. Als ik daar éen manier voor heb, zoals pleasen of slijmen, dan ga ik dat doen. Als het werkt ga ik niet iets extra’s bedenken.
Het kost namelijk al moeite om 1 ding te bedenken.
Echter, op andere vlakken kan dat ene ding problemen opleveren.
Als een kind, van vier of vijf, geen aandacht, of liefde, krijgt, dan kan die ook bedenken dat hij iets gaat doen. Zoals pleasen, als dat lukt dan blijft de persoon dat doen. Of je gaat hard schreeuwen, en dan lukt het, dan blijf je schreeuwen. Of je gaat je kleine broertje rossen, en het lukt, dan blijf je dat doen.
Maar dit komt vanuit een pijn en de oplossing. Daar kun je wat van vinden.
Er is bijvoorbeeld een verhaal van een huurmoordenaar die zoveel woede in zich had, dat hij dat uitte op beesten toen hij jong was. Die vermoorde hij dan en daar werd hij rustig van.
Dit is een heel extreem voorbeeld. Hij had veel pijn en dit was de oplossing die werkt voor hem. Hij bleef dit doen en heeft 250 mensen omgelegd. Zijn vrouw wist dit niet eens en zijn kinderen ook niet.
Een heel apart voorbeeld, maar niemand had hem geleerd om met zijn woede om te gaan.
Hij had het ook anders kunnen doen. Als hij had gemerkt dat woede ook weggaat door een sport of pleasen. Dan was het wellicht een hele bekende sporter geworden.
Het is een aparte weg, maar als het werkt dan werkt het. Het brein heeft ook niet per se een oordeel over goed of slecht. En als iets slecht is, ga je het vaak voor jezelf goedpraten.
Het kan dus heel extreem zijn, maar dichter bij huis bedenk je dus ook iets om van pijn weg te gaan naar plezier. Je hebt iets geleerd wat werkt.
In het geval van deze persoon wilde die afscheid nemen van de broer. De opmerking dat het niet van zijn kant komt is een hint dat er wat aan de hand is. Ruzie.... dat soort dingen.
Het is goed om dat dan te onderzoeken. Ik ben ervan uitgegaan dat er ruzie is.
Twee jaar geleden was het ook corona-tijd, dat kan er ook nog mee te maken hebben. Dat die persoon simpelweg niet bij de stervende persoon mocht zijn, met alle strenge regels die ze toen hadden.
Vergeetachtigheid om pijn niet te herinneren
De strategie is wel dat het pijnlijk is en dat dat niet van die persoon z’n kant kwam. Wat was dan de relatie met je broer? Goed, ouders? Niet goed.
Het was in ieder geval pijnlijk en zo pijnlijk dat je alles vergeet. Je wil er helemaal niet meer aan denken.
Het onderbewuste heeft een manier gevonden om alle pijn uit te schakelen. Gewoon niet meer aan denken.
Ik heb ook geen verhelderingsvragen gesteld, want zeer waarschijnlijk zit het in die hoek.
De oplossing zit dan niet in “waarom heb ik geen afscheid kunnen nemen?”
Maar wat is de reden dat het überhaupt niet kon.
Als dit met het overheidsbeleid te maken had, dan nog had je via Zoom afscheid kunnen nemen. Hele uitvaarten kon je volgen via een videoverbinding.
Dus die kunnen we wegstrepen.
Maar dan zal het vanuit de broer zijn geweest. Die wilde gewoon geen afscheid nemen. Dat is pijnlijk.
En daar wil je dan niet aan denken en dus vergeet je het gewoon. Je gaat er niet meer aan denken. Je komt er dan gewoon niet bij, omdat het te pijnlijk is.
Ik schat in dat het met andere mensen te maken heeft waardoor het niet kan. Dit kan de broer zijn, of andere familieleden.
Acceptatie als begin van de oplossing
Voor de oplossing maakt het niet uit, want die is accepteren.
Je gaat in gedachten terug naar het moment, twee jaar geleden. Daar werd het probleem van het vergeten geactiveerd, maar eerder waren er al problemen.
Want als je geen afscheid mag nemen, dan zijn er al eerdere problemen geweest.
Wat zijn die problemen eerder op je tijdlijn?
En die eerdere problemen moet je eigenlijk oplossen. Dit kun je met de regressietechniek doen.
Dan kom je op een situatie dat je misschien ruzie kreeg met zus A en die zorgt ervoor dat je er niet bij mag of wat dan ook. Het kan ook de broer zijn of wat anders, dit is slechts een voorbeeld.
Dus zus A heb je ruzie mee. De allereerste keer dat het probleem ontstond daar ga je in gedachten naartoe. Misschien was je nog maar vijf of zes jaar. Bewust weet je dat misschien niet meer, maar in hypnose kunnen we dat ophalen.
De vraag is altijd, wat had je willen doen?
Regressie om je herinnering te veranderen
Of wat wil je nu doen? Als hypnotherapeut is het belangrijk om door te hebben dat als iemand “in” die herinnering zit je spreekt alsof het nu is.
“Wat wil je doen? Wat wil je zeggen?” kun je dan vragen en als je het probleem hebt kun je dit aan jezelf vragen als je in die herinnering zit.
Dan wil je iets zeggen of doen en dan doe je dat in gedachten, in die herinnering.
Dus alles wat je had willen doen of had willen zeggen, zeg je dan tijdens die regressie. Je verandert hiermee eigenlijk de herinnering. Voor je brein maakt het namelijk niet uit of het realiteit is of fantasie.
Hierdoor kun je het gevoel krijgen dat je toen goed voor jezelf bent opgekomen, terwijl dat niet de waarheid is. Zo voelt het dan voor je onderbewuste wel.
De haat en de woede komt dan van je hart af.
Hierdoor is de pijn weg.
De volgende fase is begrip. Begrip naar de ander, zoals de zus. Dit is een lastige fase, maar het kan alleen als de pijn weg is. Daarom moet eerst de pijn of de haat van het hart af.
Dan is het hart weer open en kan er begrip zijn.
In hypnose kun je dan in de andere persoon stappen. Dan begrijp je het opeens. Je leeft je als het ware in, in de andere persoon. Snapt wat die voelt en denkt en dan begrijp je het.
Dit betekent niet dat het goed is. Het betekent alleen dat je het begrijpt.
Ik begrijp die huurmoordenaar ook, maar dat betekent niet dat ik het goed vind. Ik keur nog steeds het gedrag af.
In het voorbeeld van de zus waar ruzie mee is, kun je dit ook begrijpen, maar niet goed vinden.
Begrip en vergeving
Als je het begrijpt, dan kun je het ook vergeven. Doordat je begrijpt dat die ander er niets aan kan doen dat die zo is, kun je het vergeven. Vanuit jezelf is dat vaak lastiger.
Wanneer je namelijk die andere persoon “bent” heb je automatisch begrip voor de daden, gedachten en gevoelens.
Die andere persoon vermijdt pijn net zo goed en wil net zo goed plezier en heeft daar ook iets voor bedacht.
Door dit begrip in je op te nemen is het makkelijker om de persoon te vergeven (betekent nog steeds niet dat je het goedkeurt).
Die vergeving bevrijdt je. Je merkt dan dat er een last van je afvalt.
In een regressie ga je dan nog even vanuit dat punt, van toen je klein was, met dit nieuwe gevoel “opgroeien”. Dat doe je allemaal in gedachten terwijl je in hypnose bent.
Een hypnotherapeut helpt je om dit goed te doen.
Vervolgens kom je op het punt waarop de vergeetachtigheid, het probleem, is geactiveerd. In het geval van deze persoon het niet afscheid kunnen nemen van de broer.
Verandering van het moment waarop het probleem begon
Met die nieuwe gevoelens is het oké. Het is vervelend, maar je snapt het. Ook in dat moment kun je in gedachten wel afscheid nemen van je broer. In gedachten verander je dus weer je herinnering.
Je herhaalt dan eigenlijk de stappen waarin je doet wat je had willen doen en zegt wat je had willen zeggen.
En dan kan de emotie er ook uit over dit moment. Je hebt dan een emotionele en mentale ontlading.
Je bent dan in de fase van rouw de ontkenningsfase voorbij. Je passeert verdriet en woede, omdat je in een keer ontlaadt. Er ontstaat acceptatie. Vervolgens kun je weer begrijpen en vergeven.
De kans is dan groot dat de vergeetachtigheid stopt.
Komt vergeetachtigheid dus door een bepaald moment, en niet door iets medisch zoals dementie of alzheimer? Dan kan het uitvoeren van een regressie de oplossing zijn.
Bekijk ook deze video:
Wil je meer weten over hypnose en hoe je hiermee jezelf en andere mensen kunt helpen? Kom dan eens naar een gratis online masterclass.
Of schrijf je direct in voor een van onze opleidingen.
Bronnen:
