Herinneringen: goede herinneringen, slechte herinneringen en valse herinneringen
Herinneringen: goede herinneringen, slechte herinneringen en valse herinneringen
30 oktober 2020 
6 min. leestijd

Herinneringen: goede herinneringen, slechte herinneringen en valse herinneringen

Herinneringen kunnen heel leuk zijn en heel apart. Zo keek ik onlangs een film van Quentin Tarantino die over een historische gebeurtenis ging, alleen het einde ging niet zoals we ons die historische gebeurtenis allemaal herinneren.

Dat is zo leuk aan herinneringen, met een beetje fantasie kun je ze veranderen zoals in de film van Quentin Tarantino gebeurde. Hij verdraait de feiten zo dat het een alternatieve geschiedenis wordt, die had kunnen gebeuren. Het is natuurlijk fictie, maar het is ook een verhaal alsof het echt gebeurd zou kunnen zijn.

Deze manier van filmen vind ik wel interessant en het deed me ook denken aan dat je jouw verleden niet kunt veranderen. Je kunt de dingen die hebben plaatsgevonden niet veranderen.

Hoe je ermee omgaat, hoe je het ziet, hoe je erover denkt, hoe je erover zegt en wat je erover gelooft kun je allemaal veranderen.

Je kunt het zelfs zo veranderen dat je herinnering een hele andere wending krijgt, alsof iets nooit gebeurd is.

Dat is de kracht en de valkuil van ons brein. We denken dat onze herinneringen echt zijn, maar onderzoeken wijzen vaak al wel uit dat dit niet altijd het geval is. Je herinnering wordt zelfs al op het moment dat die gecreëerd wordt vervormd.

Door je manier van denken en je overtuigingen zie je situaties al op een bepaalde manier en ervaar je die situatie zoals je ze ervaart. Als daar vervolgens ook nog eens een tijd overheen gaat voordat je hem weer ophaalt, dan kan die weer veranderen. De emoties die je op dat moment voelt en de gebeurtenissen die je dan hebt hebben dan ook weer invloed op de herinnering.

Je herinnering lijkt heel echt, hij voelt echt en je beleeft hem echt, maar het is als een film. Zoals die van Quentin Tarantino.

Je kunt zeggen dat je wel echte dingen hebt meegemaakt, maar zelfs dat kan niet waar zijn. Zo zijn er mensen die zich iets heel vaak bedenken dat het kan gebeuren en opeens is het in gedachten gebeurd. Het voelt als een echte herinnering.

Zo zijn er ook casussen bekend van vrouwen die dachten door hun vader misbruikt te zijn, maar dat was helemaal niet waar. Die valse herinnering kwam dan naar boven tijdens een behandeling van een psychiater. Veel (bijna allemaal) mannen hebben hierdoor onschuldig vastgezeten. Toch geloofden de dochters het nog steeds. Dit kwam door het ophalen, door de leidende vragen en de suggesties van de psychiaters[1]. Doordat het een herinnering werd dachten ze dat het echt was.

Zo zijn er veel mensen met valse herinneringen.

Dit merk je vooral als je vrienden van vroeger weer eens spreekt. Je begint met: “Weet je nog…?” Je vertelt vervolgens je verhaal en dan geven je vrienden van vroeger aan dat volgens hun iets heel anders was gebeurd. Hierdoor kun je je gaan afvragen of jullie toch ergens anders waren, maar dit kwam gewoon doordat iedereen zijn eigen vervorming heeft en dat die vervorming ook te maken heeft met hoe zij zich ontwikkelen.

Opeens is de herinnering voor de ene persoon dan anders dan hij voor de andere persoon is.

Het voordeel hiervan is dat jij je herinneringen zo kunt aanpassen dat jij je er goed bij voelt, neutraal bij voelt en sommige mensen gebruiken het zelfs als motivator voor de rest van hun leven. Mensen met een slechte jeugd kunnen dit bijvoorbeeld doen. Ze vormen het dan zo om dat ze dankzij hun jeugd alles uit hun leven willen halen. Helaas gaat het soms ook de andere kant op, dus dat ze door hun jeugd niets uit hun leven kunnen halen.

Sowieso is het idee van een slechte jeugd vaak een vervorming. Natuurlijk is mishandeling of een corrigerende tik slecht. Maar in sommige culturen is een corrigerende tik heel normaal. Wat goed en slecht is staat dus nog wel eens ter discussie.

Ik doe het niet, ik vind het slecht. Maar dit wil niet zeggen dat mijn jongens achteraf hun jeugd niet zo kunnen vervormen dat ze het toch shit vonden. Liever niet, maar het kan nog steeds.

Zij, wij allemaal, hebben het in ons om van onze jeugd iets tofs te maken of juist iets heel naars.

Zo kunnen mensen van een relatief goede jeugd toch iets traumatisch maken. Hoe dit kan? Dat komt door hoe mensen met hun herinneringen omgaan en wat ze ervan maken.

Feiten zijn natuurlijk feiten en die kunnen verschrikkelijk zijn. Je kunt je daar wel wat van voorstellen.

Het mooie aan het verleden is dat het voorbij is.

In je hoofd kun je het daarna zo vervormen dat je er een Quentin Tarantino-achtig einde van kunt maken. Je kunt de kleur uit je film draaien, je kunt de film terugspoelen. In je brein heb je die mogelijkheden.

Dit is niet altijd makkelijk, omdat er veel emotie bij kan zitten en veel wrok of haat of wat dan ook.

Maar wanneer je iets als film kunt laten passeren, kun je er zo’n eind aan breien dat je het zo afsluit dat je denkt: “Ja, dit is een goed einde.” Op een gegeven moment ga je dat dan geloven. Voor je brein maakt het namelijk niet uit of het fantasie is of realiteit.

Beluister ook deze podcast:

https://www.buzzsprout.com/195236/1727590-once-upon-a-time?play=true

Herinneringen en hun invloed op gelukkig zijn

Als het gaat om de herinnering van een kind met een slechte jeugd die ervoor zorgt dat hij alles uit het leven wil halen, dan zie je dat een slechte herinnering niet per se betekent dat je ook een slecht leven zult hebben en ongelukkig moet zijn.

Uit onderzoek blijkt ook dat mensen die naar hun leven kijken als een proces waarin ze willen groeien zich vaak gelukkiger voelen[2]. In dat opzicht kun je bijna beter een slechte jeugd hebben, want dat geeft je een wat makkelijkere basis om vandaan te groeien.

Een trucje om een slechte herinnering een goede herinnering te maken is jezelf dus de vraag te stellen hoe die slechte gebeurtenis ervoor heeft gezorgd dat je bent gegroeid als mens. Hoe het je sterker heeft gemaakt, hoe het je een ontwikkel pad op heeft gestuurd.

Een integratieve herinnering is bijvoorbeeld een herinnering die je iets nieuws heeft geleerd over jezelf of andere mensen.

Leuzen als “wat je niet dood maakt, maakt je sterker” zijn om die reden ook zo populair.

Intrinsieke herinneringen

Dan heb je ook nog intrinsieke herinneringen. Dit zijn herinneringen die je hebben geholpen om te groeien als persoon. Die je laten zien dat je een goede band met iemand hebt opgebouwd of dat je iets goeds hebt gedaan voor de maatschappij.

Het heeft niets te maken met status of geld verdienen.

De herinnering van het verliezen van je baan kan dus veel minder naar worden als je je ook herinnert dat jij goed bent opgevangen door je familie en/of vrienden. Of dat het werk dat je daarna kreeg veel beter was voor de maatschappij als geheel.

Trauma seintjes op een positieve manier gebruiken

Heb je toch een traumatische jeugd gehad? Uit onderzoek blijkt dat seintjes uit je jeugd, zoals een bekende geur, depressieve klachten die je in je volwassen leven kunt krijgen door dit trauma kunnen verminderen[3].

Dit verklaart volgens wetenschappers zelfs waarom volwassenen soms toch neigen naar seintjes van mishandeling in hun volwassen leven.

Als klein kind moet je je namelijk binden aan je verzorger, ook als die niet leuk is. Er komt dus een raar soort binding (positief gevoel) door negatieve seintjes. Dit positieve gevoel kun je dan krijgen van een soort negatief seintje.

Dit kan ook verklaren waarom je toch telkens voor die “verkeerde” partner valt.

Herinnering veranderen zodat die jou ten goede komt

Er zijn dus een paar trucjes die je kunt toepassen om een nare herinnering toch een soort goede draai te geven, maar dit is vaak makkelijker gezegd dan gedaan.

Gelukkig kan hypnose je hierbij helpen. Als je het bijvoorbeeld lastig vindt om in te zien hoe iets juist een positieve draai aan je leven heeft gegeven of inzicht heeft gegeven kan hypnose hierbij helpen.

Net zoals suggesties en insinuaties kunnen zorgen voor negatieve en valse herinnering kunnen die ook zorgen voor een goede herinnering.

Zoals ik al zei kun je jouw herinnering als een film veranderen. Dit is iets waar een hypnotiseur je mee kan helpen. Er bestaan allerlei variaties op hoe je dit kunt doen.

Afhankelijk van de herinneringen en wat die bij je veroorzaken kunnen hier verschillende techniek voor gebruikt worden. Wil je bijvoorbeeld van een angst af komen? Dan kan een herinnering die voor de angst heeft gezorgd veranderd worden in een soort komische film.

Is het een herinnering die zorgt voor een overtuiging die je belet om iets te doen? Dan kun je de herinnering eens op een andere manier bekijken, bijvoorbeeld vanuit iemand anders die er ook was, om te zien hoe logisch die blokkade eigenlijk is.

Dit kan allemaal met hypnose.

Wil je meer weten over hoe hypnose werkt en wat je ermee kunt doen? Kom dan eens naar de gratis online masterclass over hypnose.

Of schrijf je direct in voor een van onze opleidingen.

[1] https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00029157.1994.10403069

[2] https://psycnet.apa.org/record/2004-22407-015

[3] https://www.pnas.org/content/112/3/881?etoc=&csrt=15537073379147429398

Over de schrijver
Edwin Selij is eigenaar en oprichter van Hypnose Instituut Nederland en geeft trainingen in Hypnose. Hij is auteur van de boeken 'Je hebt het niet je doet het' en 'Breek Je Vrij!' en komt regelmatig op radio en TV om te praten over hypnose. Hij is de nummer 1 Hypnose Trainer van Nederland en geeft al jaren hypnose trainingen. Hij was de eerste in Nederland die moderne hypnotherapie via livestream ging onderwijzen.
Reactie plaatsen